Alain z'n Weblog

Omdat we een uur eerder begonnen konden er bij de C2 meer ronden dan normaal gereden worden. Eerst was er nog sprake van 75 ronden, gelukkig werd de wedstrijd verreden over 50 ronden. Prima glij-ijs dus iedere versnelling was goed bij te houden. Er werd vooral in de bochten aardig doorgereden en op een gegeven moment was er een grote groep die een gaatje met het peloton reed. De toppers zaten in dat groepje en ik had snel door dat ik daar bij zou moeten zitten om de slag niet te missen. Gelukkig lukt het me om de 30 meter voorsprong te overbruggen. Door achterin het groepje te blijven rijden kon ik er bij blijven en naar wat in eerste instantie leek een “rondje te pakken”. In eerste instantie, want de omroeper maakte duidelijk dat de ontsnapte groep groter was dan de achterblijvers en dus het peloton was. Ondanks dat het niet officieel was voelde het voor mij toch als een overwinning, eindelijk een ronde ingelopen op het “peloton”. Aan de twee premie sprints die tussendoor waren heb ik wijselijk niet deel genomen. De leider in het peloton bewees zijn kunnen door in z’n eentje een “echte” ronde in te halen. Tien ronden voor het einde sprinten de achter blijvers af met daarin 5 van de 9 S.C. Gouda deelnemers. Bij het rondenbord op 3 was de rest (behalve degene met het extra rondje) aan de beurt. Een snel laatste rondje lukt me nog steeds niet en uiteindelijk werd ik 11de. (rondetijden)

Na een natuurijs periode en terwijl de Weissensee nog volop gereden wordt, een C2 zondagavond marathon over 40 ronden. Een klein C2 peloton dus met “slechts” vier S.C. Gouda rijders ( drie in de C3 ). Goed ijs maakte het moeilijk om uit het peloton weg te rijden en alhoewel er enkele ontsnap-ping pogingen waren bleef het peloton bij elkaar. Bij het rondenbord op 20 werd er gebeld voor een premie sprint (chocolade voor de eerste drie). Een club-genoot zette aan en ik probeerde ook mee te sprinten maar 200 meter voor de finish werd duidelijk dat ik van mijn vijfde positie nooit een derde of hoger kon maken en reed rustig verder om opgeslokt te worden door het peloton. Acht ronden voor het einde werd het duidelijk dat het ook dit keer weer om de eindspint zou gaan en ik probeerde voorin te gaan rijden. In een klein peloton rijd je als je niet oplet al snel weer in de staart van het peloton. Toen de bel klonk voor de laatste ronden reden we drie rijen dik de bocht in, het werd me toen helaas al duidelijk dat ik de sprint wel kun bijhouden maar versnellen er niet meer in zat. Uiteindelijk ging ik als 17de over de finish. (ronde tijden)

Omdat de meeste van de C1 met het 6-banen toernooi mee doen, moch het kleine groepje overgebleven C1 rijders met ons (de C2) meerijden. Ze mochten zich echter niet bemoeien met de twee premie sprints. Bij sprint 1 voor de eerste vijf een rookworst, bij sprint 2 chocolade. Wel mochten ze gewoon de wedstrijd over 50 ronden rijden en mee afsprinten, maar in de uitslag telden ze niet mee. Door een defecte dweilmachine duurde het lang voor we mochten rijden en werden de oorspronkelijke 60 ronden er 50. Er waren dit keer 8 mannen en 2 vrouwen van SC Gouda die met de C2 mee reden, leuk om te zien dat ook de jongere generaties met de marathon willen meerijden. Het snelle ijs, door de lage buiten temperatuur natuurlijk, zorgde ervoor dat elke aanval om aan het peloton te ontkomen mislukte. Door even goed op techniek te schaatsen was het mogelijk ieder gaatje dat ontstond dicht te rijden. Het tempo lag niet bijzonder hoog maar er werd wel constant doorgereden. Gelukkig was er af en toe tijd om overeind te komen en even te ontspannen. Zo’n 20 ronden voor het einde werd het toch wel duidelijk dat de finish een massa sprint zou worden. Toen met nog 10 ronden op het rondenbord 2 C1 rijder toch uit het peloton wegreden, werd er nauwelijks gereageerd, logisch want op de einduitslag hadden ze geen invloed. Drie ronden voor de finish zat ik op een goed positie om aan de eind sprint deel te nemen. Omdat ik nog iemand voor mij toestond om er tussen te komen en die ondanks mijn waarschuwing “wel mee sprinten hè” een gaatje liet vallen, lag ik bij de eindsprint een paar meter achter een grote groep rijders die begonnen te versnellen. Het lukt me niet echt het gat dicht te rijden en op de laatste honderd meter reden er nog veel rijders, waaronder van SC Gouda, om mij heen. Even dacht ik niet bij de eerste twintig te zijn geeindigd maar omdat er veel de C1 rijders bij de eersten zaten werd ik uiteindelijk 11de. (ronde tijden)

Na enkele weken geen marathon en de vakantie periode was het wel weer wennen om op zondagavond om 22:00 op het ijs om een wedstrijd over 40 ronden te gaan rijden. SC Gouda was weer goed vertegenwoordigd en aan opmerkingen van andere deelnemers was het te merken dat zoveel SC Gouda Jacks indruk maakten. Het ijs sloeg na de dweil gelijk aan en met de hoge buiten temperatuur beloofde dus een zware marathon te worden. Al vanaf de eerste wedstrijd ronde werd er op kop geprobeerd weg te rijden. Het lukte en groepje van ongeveer acht met enkele klassement rijders daarin om een gat te slaan. Voor mij was er naar toe rijden niet echt een optie, maar twee SC Gouda leden wisten nog naar het groepje toe te rijden wat daardoor vier SC Gouda leden bevatte.Ook dit keer weer reed de C1 categorie achter in het peloton mee, om daarna hun eigen wedstrijd te beginnen. Het lukt de ontsnapte groep dan ook om een rondje te pakken door aan te sluiten op het lang gerekte peloton. Echt hard reed het peloton niet en ik kon het prima bijhouden. Er waren na de hergroepering nog enkel mislukte ontsnappingen. Gelukkig hoorde ik, toen er nog 13 op het ronde bord stonden, dat het peloton bij 11 zou gaan afsprinten. Om nog bij de eerste twintig te eindigen moest ik dus voorin het peloton eindigen en ik ging voorin het peloton rijden. Bij de bel voor de laatste ronde van het peloton ging ik als eerste de één na laatste bocht in en kwam ik uiteindelijk als vierde over de finish. Er bleken elf rijders met een rondje dus uiteindelijk was ik 15de. Bij de kopgroep was het nog spannend welke SC Gouda rijders voorin zouden eindigen, uiteindelijk was het een Veteraan die als beste (derde) eindigde. (ronde tijden)

Omdat het zondagavond marathon programma dit keer pas om 21:30 begon, reden de C1 en C2 samen. De C2 sprint na 40 ronden af, de C1 rijdt er dan nog 30. Omdat die eerste 40 ronden de C1 alleen maar achter het C2 peloton mag blijven rijden, is de kans dat het peloton in groepjes uit elkaar valt heel klein. Het ijs wat bij een hal temperatuur van 5 graden erg “zwaar”. Beide gegevens maakte dat er de gehele wedstrijd een compact peloton was met af en toe een toe een ontsnapping. Een van die ontsnappingen leverde uiteindelijk een groepje van 6 op dat 200m voor het peloton over de finish ging. Tijdens de wedstrijd viel het tempo en de versnellingen mee. Gelukkig kon ik er weer gewoon bij blijven (na de teleurstelling van twee weken geleden). 3 ronden voor de eindstreep was duidelijk dat het peloton zich op ging maken voor een eindsprint voor de over te blijven plaatsen na het finishen van de 6 ontsnapte groepje rijders. Naast een SC Gouda rijder bij het ontsnapte groepje, reden er voorin en groot aantal SC Gouda rijders die sprintend de laatste ronde ingingen. Terwijl ik redelijk voorin zat lukte het me niet in de laatste bocht nog te versnellen waardoor ik toch nog wat plaatsen verloor en uiteindelijk 17de werd. Geen telefoon mee, dus geen Zamboni-Shot dit keer ( ronde tijden )

Dit keer met 9 SC Gouda mannen aan de start van de zondagavond marathon over 50 ronden. Al snel in het begin is er een groep van 15 rijders met een voorsprong. Omdat ik denk dat ik daar bij moet zijn probeer ik met een paar anderen het gat dicht te rijden. Hoewel we wel dichterbij komen kost het me veel kracht en val ik terug naar achter. Ondertussen ligt het hele peloton uiteen in losse groepjes terwijl ik langzaam maar zeker steeds verder naar achter geraak. Als alles uiteindelijk weer bij elkaar rijdt, schaats ik met enkele anderen 100 meter achter het peloton. Het kost me helaas veel kracht want ik rij vaak op kop om het gat dicht te rijden. Als uiteindelijk de rest van het groepje met hoog tempo langs me gaat kan ik niet meer aanhaken en na 25 ronden geef ik op. 4 van de SC Gouda rijders lukt het om bij de eerste 12 te eindigen. (ronde tijden)

In plaats van de al aangekondigde 60 in plaats van 30, dit keer zelfs 70 ronden bij de C2. Dit betekende echter niet dat er rustig werd gereden. Vooral de eerste 20 ronden ging het hard. Van de 9 SC Gouda deelnemers moesten er toen al enkele opgeven. Toen het groepjes van 7, inclusief een SC Gouda rijder en 2 van de C1 die buiten mededingen aan de wedstrijd mochten deelnemen, eindelijk een ronde voorsprong had op ‘t peloton werd het wat rustiger. Naast een paar plaag stootjes bleef het tempo goed te doen. Mijn deelname aan een tussen sprint met als prijs een reep chocola voor de eerste drie was net succesvol dacht ik, want vierde. Achteraf bleek dat de prijs gewoon aan de eerste 3 van de 7 koplopers was vergeven en dat ik helemaal geen kans had gemaakt. Gelukkig kun ik herstellen en was ik 6 ronden voor het einde klaar voor de eindsprint van het peloton. Dat peloton kreeg op ronde 6 de bel en ik reed aardig vooraan maar de 65 ronden hadden z’n tol geëist en ik eindigde als achtste van het peloton, dertiende totaal. Petje af voor de SC Gouda rijder die bij het afsprinten van de kopgroep 2de werd. (ronde tijden)

Voor het eerst dit seizoen was het koud langs de kant van de ijsbaan en pas na enkele rondjes op het ijs was ik “op temperatuur. Samen met minstens 8 andere SC Gouda leden, waarvan 3 dames, en in totaal 80 rijders, begon ik aan de 30 ronden. Door de goede ijskwaliteit lag het tempo van het peloton aardig hoog. Toen er vlak voor mij in de bocht iemand onderuit ging en een ronde later een SC Gouda rijder viel, ging het tempo nog iets omhoog. Er werd wel geprobeerd om van het peloton weg te rijden maar al die pogingen stranden onmiddellijk. Diepzitten en afzetten was genoeg om te versnellen en het gat dicht te rijden. De hele wedstrijd probeerde ik voorin te rijden, maar met nog acht ronden op de teller wist ik ,dat ik voorin moest blijven om een goede positie te hebben bij de onvermijdelijke massa sprint. 3 ronden voor het eind bleek ik echter toch niet op een ideale plek te zitten en moest ik buitenom om weer bij de eerste 20 te komen. Dat lukte nog, maar toen ik in de laatste 2 ronden nog verder naar voren wilde, reden er veel schaatsers in de weg die wel met de sprint meededen maar niet versnelden. Een SC Gouda rijder werd onderuit gereden in de chaos van de eindsprint. De 15de plek die ik uiteindelijk op de eindstreep had, was niet het maximum haalbare. Ik had eerder voorin moeten zitten, een les voor volgende keer. (ronde tijden)

Maar liefst 8 SC Gouda rijders aan de start van de C2 zondag avondmarathon over dit keer 35 ronden. Al vanaf het begin werd er hard gereden. Het resultaat van de vele ontsnappingen was een groepje van tien met uiteindelijk één SC Gouda lid. De andere twee vielen weer terug in het peloton. Terwijl ik ergens bij de eerste tien van ‘t peloton reed leek het even of het groepje toch weer terug gepakt kon worden. Maar er werd niet goed samen gewerkt in het peloton. Één rijder in het bijzonder reed op kop, ging niet opzij en liet het gat 100 meter groter worden. Of ‘t opzettelijk was weet ik niet maar ik raakte er aardig gefrustreerd van en gebruikte die energie om toen ik op kop kwam om flink door te rijden. Het resultaat was dat ik met een andere rijder 50 meter voor het peloton reed. Omdat het tempo al heel lang vrij hoog lag lukt het echter niet om weg te blijven. Ondertussen wist het het groepje met voorsprong het peloton op een ronde te zetten. Vermoeid begon ik aan de eindsprint van het peloton dat 5 ronden voor het eind al moest af sprinten om de rijders met voorsprong de gelegenheid te geven ongestoord de eindstrijd aan te gaan. Helaas geen punten maar wel een voldaan gevoel en een spannende wedstrijd meegemaakt. (ronde tijden)

De opkomst van de SC Gouda leden bij mijn C2 klasse was dit keer weer goed, ik telde er vijf in een SC Gouda tenue. Het ijs zag er na de dweil prima uit, echt glij-ijs, wat betekend dat er vanaf het begin lekker door geschaatst wordt. Een lang gerekt peloton zorgde er niet alleen voor dat er ruimte was om een volledige afzet te maken maar ook dat er af en toe een breuk in het peloton ontstond. Met die volledige afzet was zo’n gat zo weer dicht gereden. Zoals altijd ging het eerste gedeelte van de 30 ronden bijna ongemerkt voorbij. Toen er 2 rijders zich van het peloton wisten los te maken en een derde het gat probeerde dicht te rijden was het nog 8 ronden voor de finish. Bij 3 rijders met een voorsprong is het nog steeds mogelijk om hoog in de einduitslag te eindigen door voorin de eindsprint van het peloton te eindigen. Met dat gegeven probeerde ik langzaam naar voren te komen, het lukt me echter niet snel genoeg en bij het ingaan van de laatste ronde reed ik op ongeveer de 20e positie aan de buiten kant. Om nog verder naar voren te rijden moest ik ver buiten om over het niet gedweilde ijs. Ik ging nog wel wat rijders voorbij maar meer dan een 13de plaats werd het niet. (ronde tijden)