Een vreemd begin van deze C2 marathon. In de eerste bocht en gelukkig in de “loze” ronde ga ik onderuit. In de bocht vallen betekend normaal dat je naar de buitenbaan schuift, maar ik val en ga juist de kussens in de binnenbaan in. Later blijkt dat ik een flinke blauwe plek op mijn rechter heup heb. De volgende bocht rij ik voorzicht door want misschien ben ik gevallen door een braam op mijn schaats. Aan mijn ijzers blijkt het niet gelegen te hebben ik kan beginnen aan de 45 ronden. Alhoewel niet bijzonder hoog, zit het tempo er de hele wedstrijd aardig in, er is weinig tijd om even overeind te komen. De ronden tijden laten zien dat het met de snelheid wel mee viel. Een serieuze ontsnapping van 6 rijders mislukt en er komt niemand weg uit het peloton. 10 ronden voor het eind wordt duidelijk dat het om de eindsprint zal gaan. De laatste 5 ronden ontstaat een compact peloton waar niemand op kop wil rijden maar wel vooraan en dus gaan we 4rijden dik door de bochten. Ik zit goed voorin als anderhalve ronde voor de finish de sprint begint maar al snel blijkt at mijn positie niet ideaal is omdat dit keer juist de binnenbaan de sprint succesvol begint. In de laatste bocht gaan nog wat mensen onderuit en kan ik enkele rijders inhalen. Uiteindelijk kom ik als 10de over de streep, een goed resultaat maar er zat naar mijn idee meer in.