Alain z'n Weblog

Het weer voor de laatste 10K van deze zomeravond-cup is veel belovend. Niet te warm in ieder geval. Ook heb ik dit keer niet 3 dagen eerder een 10 Km gelopen en voel ik mij goed. Op de vraag “waar ga je op weg” antwoord ik dan ook: “onder de 45”. Na het rondje op de atletiek baan naast de IJsbaan ga ik op weg naar de eerste kilometer  die in 4:15 gaat. Ook daarna lukt het me om het tempo vast te houden en tot kilometer 8 blijf ik onder de 4:30 per kilometer en dus onder 45:00 eindtijd. Ook omdat ik de pacers van 45:00 nog niet heb gezien weet ik dat het wel eens zou kunnen lukken om mijn voorspelling waar de te maken. Ondanks dat ik een ontspannen gevoel heb gaat kilometer 9 wat langzamer en de mensen waar ik in de buurt liep krijgen een voorsprong. De laatste kilometer kan ik echter nog iets versnellen en als ik iets boven de 44 min over de streep kom, weet ik dat ik heel goed gelopen heb. Uiteindelijk is 44:04 de officiële netto eindtijd.

Op facebook en de website van de zomeravond-cup werd er al gewaarschuwd voor het warme weer en de mogelijkheid van een onweersbui. De temperatuur is inderdaad hoog maar er is geen onweer of regen. Een file op de A12 blijkt echter een groter probleem, ik kom pas 10 minuten voor de start aan bij het terrein van de Vechtse Banen en moet gehaast mijn tijdsregistratie chip-kaart ophalen en mij nummer nog bevestigen met de bibfix. Geheel ontspannen sta ik dus niet aan de start maar gelukkig is na het rondje over de atletiekbaan de spanning er uit en loop ik de eerste kilometer in 4:20. Als een andere loper waar ik in het zelfde tempo achter loop stopt om z’n veter te strikken, kijk ik naar mijn schoenen en zie to mijn schrik dat de chip-kaart niet meer op z’n plaats boven op de veters zit maar er een beetje bij hangt. Bang dat ik ‘m zal verliezen probeer nette stappen te maken. Behalve dat blijkt dat de chip blijft zitten, blijf ik ook netjes lopen en tot 7 kilometer zit ik nog op een eindtijd van 45:00. Helaas gaat het lopen dan wat moeilijker en de pacers van 45:00 komen me voorbij. Aanhaken is geen optie want ik wil in mijn eigen tempo blijven lopen. Met nog 1 kilometer te gaan zie ik de pacers nog in beeld en probeer iets te versnellen, dat lukt. Mijn netto eindtijd 45:38. Ik ben weer iets sneller dan vorige keer.

Het beloofd een hele warme dag te worden met veel zon. De 10Km parcour over twee rondjes van 5Km door de Goudse hout is maar gedeeltelijk in de schaduw, weet ik nog van vorige keer. Voor de start kom ik veel bekenden tegen, sommige doen de 10 sommige de 5 en zelfs een de 15. Helaas wordt de start nog een half uur uitgesteld, waardoor het nog warmer kan worden. Toch vertrek ik vol goede moed en niet te snel. De eerste 2 kilometer loop ik achter een andere renner. Als die het tempo iets laat zakken ga ik er voorbij. Tot 5 kilometer lijkt het er op dat ik rond de 4:30 per kilometer loop. Maar als ik bij het 5 kilometer punt midden in de buitenbak van de manage kom, staat er 25 minuten op de klok. Even ben ik in de war, hoe kan dat nu, maar dan weet ik het, we waren 2 minuten na de start van de 5 en 15 kilometer gestart. Ik zit dus op een tijd van ongeveer 46 minuten als ik het tweede rondje in ga. De hitte zorgt er echter voor dat ik het tempo niet kan volhouden en een eindtijd van 47:00 is het resultaat. Terwijl ik over de finish kom krijg ik te horen dat ik de derde 10Km loper ben die over de finish komt, wow. Als ik achteraf mijn blog van de vorige Goudse houtloop lees, zie ik dat ik toen exact hetzelfde probleem had en in bijna de zelfde tijd  over de finish kwam, wonderlijk.

Overdag leek het te warm om een 10K te lopen maar als ik om 19:30 aan de de start sta valt het mee en al snel blijkt de temperatuur prima ondanks de felle zon. De eerste 2 kilometer loop ik met een gespannen bovenlijf. En wat gebeurd er als je dan opzettelijk probeert je bovenlijf te ontspannen, de spanning neemt toe. Gelukkig vergeet ik na het bordje van de 2 kilometer er nog aan te denken en kom ik bij 3 in een aardige cadans. Een tempo van ongeveer 4:40 per minuut, dat helaas wel, vandaar dat ik de pacers van 45:00 langzaam steeds verder weg zie. Met nog drie kilometer te gaan begin ik te rekenen wat de eindtijd wordt die bij deze tussentijd mogelijk is. Tot mijn verbazing is dat tussen de 46:00 en 47:00 minuten, niet slecht. Maar vervolgens loop ik per kilometer wel steeds langzamer. De laatste kilometer probeer ik nog iets te versnellen, het gaat niet makkelijk, maar het leidt wel tot een eindtijd van 46:03, een minuut sneller dan vorige keer.

Liep ik vorig jaar deze loop 4 dagen na de 10 Miles van Antwerpen, nu heb ik 3 en 5 dagen geleden een 10 kilometer gelopen. Mijn boven benen zijn erg stijf, rekken helpt, maar het lopen zal niet soepel gaan. De Koningsloop is net als de GOUDasfaltloop er een met een keerpunt op de helft van de afstand, een Andy aftelstart en heerst er een ontspannen en goede sfeer. Anders is het omhoog, vals plat en omlaag dat onderweg voorbij komt. Omdat het “maar” zeven kilometer is denk ik er ook nu ongeveer 4:30 per kilometer over te doen. Tot het keerpunt gaat dat goed, maar dan blijkt het psychologische “pas op de helft” te zijn, z’n impact te hebben. Kilometer 5 gaat dan ook in 4:40, als ik die tijd op mijn loopcomputer zie ga ik toch proberen weer rond de 4:30 te gaan lopen en achteraf blijkt dat wonderwel gelukt. 31:27 is het eindresultaat, ik ben er tevreden mee, zeker gezien dat dit de derde loop in 6 dagen was.

Twee dagen na de GOUDasfaltloop van 10K is het tijd voor de eerste Zomeravondcup 10K van 2018. Het is gelukkig een stuk minder warm dan 2 dagen terug. Ik hoop met 4:30 per kilometer op een eindtijd van 45:00 uit te komen. De eerste kilometer, met bijna 2 ronden over de atletiekbaan die altijd heel lekker meeveert, zit onder de 4:30. Iets te snel, maar daarna blijf ik lange tijd net iets boven de 4:30 lopen. In de verte zie ik de “pacers” van 45:00, langzaam maar zeker raken ze verder uit zicht. Maar omdat ik na 6 kilometer bang ben dat ik aan het instorten ben, probeer ik met een iets hogere cadans te lopen, even helpt het, maar bij kilometer 8 is duidelijk dat de laatste 2 niet gemakkelijk zullen zijn. Het kost me moeite mijn tempo te behouden en mijn Forerunner 620 is meedogenloos duidelijk, ik zit bijna aan de 5 minuten per kilometer. Ik kom in 47:12 over de finish, ik heb die laatste twee kilometer zeker 40 seconden verloren. Twee keer 10K zo snel na elkaar is misschien niet slim.

Mijn laatste “officiële” 10 kilometer was de vorige GOUDasfaltloop, alweer enige tijd geleden. Behalve de prettige bescheiden opzet en informele sfeer is het een echte Goudse loop en kom je er dus veel bekenden tegen, leuk die lopers ook weer eens te zien en te spreken. Het weer is prachtig, maar eigenlijk veel te warm voor de tijd van het jaar en ik weet dat mijn lichaam nog niet gewend is aan de hoge temperaturen. Omdat ik 2 dagen later ook nog de zomeravondcup 10K in Utrecht wil lopen besluit ik om rustig aan te doen. Vijf minuten per kilometer neem ik me voor. Maar na het rondje op het GOUDasfalt terrein en de dijk naar beneden blijkt ik mijn eerste kilometer in 4:39 te hebben gelopen. Het lukt me om het tempo iets te laten zakken en iets boven de 4:50 min/km te blijven lopen. Het leuke van een heen en weer route met keerpunt op de 5 km is dat het je een goed overzicht geeft van waar je in het klassement rond rent. Als ik op 49:04 over de finish kom voel ik dat ik niet het uiterste heb gegeven en met deze warmte was dat een goede keuze. Was ik vorige keer 13de met 47:02, dit keer ben ik wederom 13de.

Toen ik er achter kwam dat deze loop niet op zondag, zoals ik eerst dacht, maar op zaterdag zou plaatsvinden heb ik op het laatste moment nog besloten om mee te doen met de 8.2 Kilometer loop. Rond 10:00 ben ik bij de Mallemolen, een maalvaardige ronde stenen molen uit 1804. De inschrijving is in het gebouwtje ernaast, het gemaalhuis. Er is aardig wat wind en vlak voor de start, die om het aantal gelopen meters correct te krijgen, 400 meter verderop is, krijg ik het nog aardig koud. De 3 ronden langs de molen beginne met een “aftel start”, zoals alle GoudaSport lopen. Al snel ben ik op temperatuur en zit het tempo er aardig in. Aan het einde van het tweede rondje merk ik dat ‘t moeilijker gaat. Tijdens het laaste ronde ben ik constant bezig om mijn tempo te verhogen maar het lukt pas in de laatste kilometer. Een tijd van 38:37 is het resultaat, volgens strava 4:42 min/km, niet echt snel dus. Bij de Mallemolenloop gaat het echter niet alleen om hardlopen, zo er na de loop gelegenheid om soep of quiche te eten in het gemaalhuis. De soep is heerlijk en warme afsluiting van een mooie loop.

Met misschien de alcohol nog in mijn bloed van het Potstill Whisky Festival van de avond ervoor, sta ik zondag 8 oktober om 11 uur aan de start van mijn 2de GOUDasfaltloop. Het weer is uiterst geschikt, niet te koud niet te warm en af en toe zon. De organisatie zorgt voor een ongedwongen sfeer waardoor ik relaxed klaar voor de start ben. De 10Km begint na de “aftel” start met een rondje over het GOUDasfalt terrein. Met een gecontroleerd tempo kom ik de eerste kilometer door in 4:26. Als ik dat vol kan houden zal ik rond de 45:00 uitkomen. Het parcours heeft op de helft een keerpunt. Omdat het dan dezelfde weg terug is kan je de renners zien die vooraan lopen en na het keerpunt de renners die achter je lopen. Dat zorgt voor  extra sfeer, je krijgt het gevoel “met z’n allen” te lopen. De eerste 5 kilometer lukt het me om rond de 4:30 per kilometer te blijven lopen. Maar na die 5 kilometer merk ik dat het allemaal niet zo makkelijk meer gaat. Ondanks dat ik een goed gevoel krijg als ik na het keerpunt concludeer dat ik rond de 10de plek loop. De kilometertijden lopen geleidelijk op en renners die ik eerst inhaalde, komen me nu weer voorbij. Als ik over de finish ga op het GOUDasfalt terrein is het eindresultaat een tijd van 47.02 en een 13de plek.

Dit jaar viel het afstand lopen over het algemeen tegen, met uitzondering van de “10 Miles van Antwerpen“. Toch wilde ik proberen de 10 Km onder de 45:00 te lopen. Twee weken niet fietsen maar wel lopen, een week op tijd naar bed en een week geen alcohol zouden kunnen helpen. Door zo laat mogelijk van huis te vertrekken stond ik nagenoeg droog aan de start. Nog net kon ik voor het start schot horen omroepen dat het dan wel regende, maar dat het ook betekende dat er veel zuurstof in de lucht zit. Tijdens het lopen heb ik geen last van de regen, maar let wel extra op het wegdek om gladde plekken te vermijden. De eerste kilometer gaan weer snel zoals ieder jaar.Gelukkig weet ik het beoogde tempo van 4:30 per kilometer vast te houden tot aan het eind en zo eindig ik onder de 45:00 door de snelle start. Ik moedig de lopers die nog niet binnen zijn aan in “het gezelligste straatje van de Singelloop” terwijl ik nog tevreden na geniet van mijn eindtijd: 44:44.