Alain z'n Weblog

Geschreven en geregisseerd door Woody Allen verscheen er al bij de titels en onmiddellijk daarna begon de spraakwaterval van een acteur die lijkt op Woody. Na “Vicky Christina Barcelona” was dit weer een echte Woody Allen met onderwerpen als het geloof en het nut van het leven. Aan de lopende band gebeuren er verwachte en vooral onverwachte dingen waardoor de film op alle momenten blijft boeien. Iedere plot wendingen is iedere keer weer een verrassing. Het allerleukste van de film is toch wel de interactie met het publiek, al in de eerste scène kijkt de hoofdrol speler in de camera en betrekt het publiek (op ‘n typische zwart-kijkerige Woody manier) bij de film. Een soort achtbaan aan dialogen, monologen en gebeurtenissen. Voor de oplettende kijker: welk bier-merk wordt er gedronken in de laatste scène? Een 9.

Eindelijk weer eens een nederlandse film. Dat kan natuurlijk tegenvallen maar gelukkig was deze erg spannend en ademde een mysterieuze sfeer uit. Een sterren cast met in de hoofdrol Linda de Mol die goed speelde prima ondersteund door o.a. Pierre Bokma, Daan Schuurmans, Ariane Schluter en Huub Stapel. Al vanaf het begin weet de film te boeien. Wat ik knap vond dat de 2 kinderen in de film wel een belangrijke rol speelde maar dat dat niet werd uitgemolken om de spanning te vergroten. De flashbacks waren zeer functioneel en net lang genoeg om e.e.a. uit te leggen. Prima film: een 8.

Een serie korte verhalen die af en toe elkaar kruizen, vooral over liefde gaan en zich afspelen in New York. In New York ben ik nog nooit geweest en dus herkende ik eigenlijk alleen Brooklyn Bridge, maar als je wel eens in New York komt is deze film vast een feest van herkenning net als voor de film liefhebber. Een hele rij bekende acteurs komt voorbij, van Orlando Bloom tot James Caan. Ook Natalie Portman (die ook een deel regisseerde) komt voorbij en hé alweer kaal? ( als in V for Vendetta). Een aantal verhalen snapte ik niet wat ermee bedoelt wordt of waar ze over gaan, maar de Amerikanen vonden/vinden het geweldig gezien het hoge cijfer op www.imdb.com. Mij kon de film echter niet boeien: een 5.

“Based upon two true stories” verscheen er tijdens de titels en dat was duidelijk in beeld gebracht door de twee verhalen vrij parallel te vertellen met als link dat Julie in de tijd van nu het kookboek van Julia uit de 50-er jaren onderhanden neemt.  Het leuke van de film is dat het over eten en koken (en de liefde ervoor) gaat. Jammer vind ik dat het lijkt alsof Meryl Streep over-akteerd als een soort Mrs. Doubtfire en de historie van de regiseur (o.a. “Sleepless in seatle”) duidelijk is terug te vinden is het verhaal van nu. Een 6.

Ooit zag ik in de Sneak Preview Toy Story, toen een hele bijzondere animatie film door de gebruikte techniek. De techniek is inmiddels geperfectioneerd en dus wordt het verhaal weer belangrijk (gelukkig). Het verhaal in Up is dan ook erg leuk en de aanloop naar het avontuur zo geloofwaardig dat je daarna alles zonder nadenken accepteert. Ook is er niet geprobeerd de werkelijke wereld exact na te maken en toch past zoiets als een GPS perfect in de omgeving die is gecreëerd. Emoties spelen een grote rol in de film en door het gebruik van close-ups op het juiste moment wordt alles duidelijk in beeld gebracht. Genoeg over de techniek, het is gewoon een heerlijke avonturen film met een lach en een traan. Toch nog iets over techniek, de reden voor het cijfer: in het begin van de film is op een gegeven moment een figuur te zien met een T-shirt aan, het was-labeltje steekt naar buiten (in z’n nek) alleen al voor dat detail, een 9.