Alain z'n Weblog

Als ik op zondagochtend om elf uur aan de start sta voor de Brink to Brink loop over 10 Kilometer heb ik al een hele afstand afgelegd met de auto. De Brink tot Brink loop gaat namelijk van de Brink in Deventer naar de Brink in Bathmen. Ik doe mee met “mijn bedrijf” Working Spirit dat z’n kantoor in Deventer heeft. In een hardloop shirt met achterop de tekst “www.workingspirit.nl de snelste ICT detacheerder” en samen met collega’s ga ik van start vanuit een smal start vak. Gelukkig is het parcours daarna gelijk heel breed en is er ruimte genoeg om mensen in te halen. Als altijd ga ik daardoor iets te hard en mijn eerste kilometer gaat in 4:12. Ook de volgende twee kilometer blijf ik onder de 4:30 lopen. Bij kilometer vier lees op 4:30 af en weet ik dat als ik dit tempo kan houden ik onder mijn streeftijd van vijfenveertig minuten kan lopen. De lang gestrekte wegen zijn niet mijn favoriet, het helpt om bewust ver vooruit te kijken en het lukt me om rond de 4:30 te blijven. Bij kilometer acht komt Bathmen in beeld. Ik vraag me af waarom ik ‘s avonds ook nog een marathon wedstrijd wil schaatsen als ik me zo voel als nu. De laatste kilometer door Bathmen vind ik moeilijk door het onbekende slingerende parcours zonder enige indicatie wanneer de finish er aan komt. Voor mij zie ik loper instorten en overeind geholpen worden. Het doet me beseffen dat ik zeker niet tot het uiterste ben gegaan en er vast nog energie voor de avond over is. Mijn eindtijd van 44:35 is gewoon goed en ruim onder mijn doel.

Net als vorig jaar een 10 kilometer met zon en een prima temperatuur. Ik had me al lang geleden ingeschreven voor deze loop en ik had er wel zin in. Maar de volgende dag, zo had ik pas besloten, zou ik weer mee doen met de 6 banen marathon op zondag avond en dus deze zaterdag niet te veel geven. De eerste vijf kilometer gaan heel ontspannen en net onder de 4:40 per kilometer. Na het keerpunt wordt duidelijk wat het nadeel is van een loop over een dijk: de wind. Het waait aardig en tussen kilometer vijf en zeven heb ik ‘m schuin tegen. Het gaat het lopen me niet gemakkelijk af en zoals wel vaker heb ik bij de tegen wind het gevoel dat als ik niet genoeg lucht binnen krijg als ik inadem. Mijn kilometer tijd loopt op naar net onder de 4:50 per kilometer. Vlak voor de finish zie ik een loper in de berm liggen omgeven door o.a. politie en ook zijn sirenes te horen. Later blijkt het de nummer 1 te zijn de vlak voor die finish “onwel” werd. Mijn officiële tijd van 46:47 is langzamer dan vorig jaar. Wel de 21ste plek en dat is ongeveer het zelfde resultaat als vorig jaar, dus er waren er meer die last van de wind hadden.

In tegenstelling tot vorig jaar is het prachtig weer als ik ontspannen klaar sta voor de 16.1 Km. Het warme weer had me vooraf doen besluiten een manier te vinden om het tas inleveren en tas ophalen te vermijden. In mijn loopkleding met nummer, met een OV kaart, een betaal kaart en de huissleutel in een plastic zakje in mijn broekzak stapte ik op de trein naar Amsterdam. Ruim op tijd om op de foto te gaan met de rest van lopers van Royal Dutch Shell en zelfs nog enkele oud-collega’s te spreken van Portavita en Surf Sara. De eerste 2 kilometer blijk ik op een constant en normaal tempo te lopen, verrassend omdat in het hectische begin en de IJ-tunnel er meestal voor zorgen dat ik te hard weg ga. Tot 5 kilometer blijf ik net onder de 4:30 min/Km lopen maar dan begin dan merk dat mijn hardslag vrij hoog zit en mijn tempo begint af te nemen. Ondanks de warmte vermijd ik de tuinslang douches die onderweg door de bewoners langs de weg van het parcours worden verzorgd. Het valt me ondertussen ook op dat er minder publiek langs de weg staat dan andere keren toen het mooi weer was. Ook heb ik geen enkel behoefte aan water bij de drink posten. Misschien had ik toch iets moeten drinken. Iedere kilometer gaat mijn tempo omlaag met gelijkblijvende hardslag en met nog 3 kilometer te gaan voel ik dat het wel heel langzaam gaat. Omdat om mij heen nog maar weinig mensen echt hardlopen, er wordt vooral gewandeld vlak voor Zaandam. Lijkt het of ik toch nog aardig vooruitkom. Maar als ik mijn hardloop-horloge kijk zie ik een kilometer tijd van meer dan 5:00 min, kortom het wordt niet “onder de 1:15” die ik voor ogen had bij de start. Het zicht van de finish geeft voor veel lopers nog een laatste impuls, maar wat ik ook probeer, ik ga alleen maar langzamer. Twee SHELL-lopers die ik ergens bij 10Km voorbij ging halen mij weer in. Mijn eindtijd van 01:18:18 is geen topper, maar misschien gezien de omstandigheden toch wel het meest haalbare. Omdat ik geen tas heb ingeleverd, kan ik na de finish gelijk door naar het station en in de trein stappen. Daar hoor ik iemand vertellen dat de rest van de Dam tot Dam is afgelast en dat er rond de 4.000 mensen niet meer mogen starten. De EHBO en de ambulances zijn dusdanig belast dat hun veiligheid niet meer gegarandeerd kan worden. Ik hoorde tijdens het lopen, vooral vlak voor de finish, veel sirenes. Blijkbaar hebben er toch veel lopers erg veel last gehad van de warmte.

Vorig jaar liep ik een hele snelle tijd en dus waren ook dit jaar de verwachtingen hoog. Het startvak is dit jaar voor het eerst veel smaller dan de Kleiweg waarover het begin van de 10Km wordt gelopen. En alhoewel ik 30 seconden na het startschot pas vertrek, gaat het inhalen van de iets langzamere lopers vrijwel zonder problemen. De eerste ronde van 3.33 kilometer lukt het me om ontspannen te blijven ademhalen en lopen. Maar de twee ronde merk ik dat ik ondanks het “goede” gevoel niet sneller kan lopen dan iets onder de 4:30 minuten per kilometer terwijl ik de eerste ronde onder de 4:20 liep. Achteraf is te zien dat ik kilometer 7 in 4:40 doe en gelukkig weer kan herstellen naar onder de 4:30. De vele bekenden langs de weg, en de hele lange-dwars-straat natuurlijk, die me aanmoedigden hebben zeker bij dat herstel geholpen. Uiteindelijk ben ik een minuut langzamer dan in 2018: 44:01. Het prima gevoel dat ik tijdens het lopen had hielp me niet aan supertijd, maar maakte wel dat ik kon genieten van de prachtige loop-avond.

Omdat nummer drie heel goed ging, had ik veel zin in deze 10 Km. Het weer was wederom prima, alhoewel het benauwd was door het verwachte onweer laat in de avond. Of het door het benauwde weer komt of doordat ik na een weekend hard fietsen niet meer heb gelopen weet ik niet, maar gelijk na de eerste ronde op de atletiek baan voel ik het in mijn hele lichaam, dit wordt geen makkelijke 10. De eerste twee kilometer blijf ik nog rond de 4:20 per kilometer. Daarna lukt het me om rond de 4:30 te blijven, maar ik verlies langsaam maar zeker iedere kilometer wat seconden en hoofdrekenend kom ik op 45:00 als eindtijd. Ondertussen zie ik voor mij ook nog twee lopers van Schaatsclub Gouda steeds verder weg terwijl ik ze de vorige drie 10 kilometers nog achter me kon houden. Door de laatste kilometer moet ik me echt heen worstelen en ik kom in 44:59 over de finish. Een teleurstellend resultaat vergeleken met de vorige zomeravondcup, maar sneller ging niet. Volgende keer niet vergeten een rustig loopje in te plannen na een weekend hard fietsen.

Volgens buienradar zou het precies gaan regenen bij de start van de 10K. Gelukkig heeft buienradar het mis en sta ik twee dagen na een succesvolle zomeravondcup op woensdag aan de start bij de gezellige Goudse houtloop. Rond de 45 minuten is mijn doel, want mijn lichaam is nog net niet helemaal hersteld. Na de “aftel start” gaat het eerste deel over een houtsnipper pad en een grasveld. Ik voel gelijk dat dat oneffen terrein niet echt soepel gaat. Gelukkig is het daarna gewoon verhard en kom ik toch in een aardig tempo van 4:30 per kilometer. Voor mij loopt een loper die ik langzaam maar zeker inhaal. Ik kom iets boven de 22 minuten door het 5 Km punt voor de tweede ronde van 5 Km. Dan blijkt wederom dat de houtsnippers en het grasveld niet mijn ding zijn, ik wordt weer ingehaald door de loper die ik net nog inhaalde. Zodra de ondergrond weer verhard is, lukt het mij om weer dichterbij te komen. Precies als ik aansluit moeten we even wachten voor een vrachtwagentje dat, het hele fietspad in beslag nemend, achteruit rijdt. Daarna lukt het me niet meer om nog rond de 4:30 te lopen. Het verschil met die andere loper wordt niet groter, ook hij krijgt het wat moeilijker, maar de hoop dat ik ‘m weer zou kunnen inhalen is verdwenen. Met een eindtijd van 45:50 ben ik uiteindelijk tevreden. Veel beter was niet mogelijk en ik vind het altijd erg leuk om mee te doen met dit soort “kleine” loop evenementen.

Weer prima weer voor en 10 Kilometer. Even lijkt het te warm maar dat is alleen in de volle zon. Het eerste rondje op de atletiek baan bij de Vechtse Banen doe ik iets rustiger aan dan andere keren en mijn eerste kilometer gaat dan ook in 4:20. De tweede en derde kilometer gaan zelfs nog enkele seconden sneller en ik kan tot kilometer vijf onder de 4:20 per kilometer blijven. Er is bij zomeravondcup altijd onderweg op de helft een water-post, maar ik maak er nooit gebruik van: lopend drinken verstoord mijn ademhaling en ritme. Toch blijkt de helft een omkeer punt en loop ik de volgende kilometers boven de 4:20. Als ik bij het bordje negen 4:30 klok, heb ik het gevoel dat ik best wel iets harder kan. Ik haal een loper in die daarvoor mijn had ingehaald en eindig in 43:45. Alleen in een zomeravondcup in 2014 liep ik sneller.

Perfect weer voor een tweede 10 kilometer door Amelisweerd. De eerste kilometer is weer voor een gedeelte over de atletiekbaan waar iedereen hard doorloopt. Volgens Strava loop ik de eerste kilometer 3:49, veel te snel maar het lukt om tot kilometer zes rond de 4:20 te blijven. Daarna voel ik dat het niet zo makkelijk meer gaat. Maar door meer bewust op mijn ademhaling te letten, kan ik rond de 4:30 blijven lopen en kom ik uiteindelijk 1 seconde onder de 44 minuten binnen.

Net als de 2017 en 2018 editie, fiets ik op koningsdag vanuit Gouda naar de feesttent in Moordrecht om me in te schrijven voor de Koningsloop. Een echte plaatselijke loop met een beperkt aantal deelnemers. Vooraf is het moeilijk in te schatten hoeveel deelnemers er zijn maar uiteindelijk staan we met meer dan 30 deelnemers klaar voor de aftel-start. Het eerste stukje na de start is smal en het is even slalommen om uiteindelijk op de juiste positie to komen. Het voornemen om onder de 4:30 per kilometer te lopen lukt de eerste kilometer prima. Maar daarna blijkt de tegenwind toch een belangrijke factor en bij kilometer 2 zit ik er boven. Dankzij enkele andere deelnemers die voor mij lopen kan ik dan uit de wind lopen en zo iets bijkomen. Vervolgens kan ik ze voorbij lopen en zo zit bij het keerpunt na 3.5 kilometer weer op schema. Tot de laatste kilometer loop ik heel constant met de wind mee. Die laatste kilometer kan ik ondanks een kleine versnelling niet voorkomen dan een van de lopers achter mij steeds dichter bij komt en me zelfs voorbij gaat. Ik ben tevreden met mijn tijd van 31:11 en uiteindelijk 6de plek.