Alain z'n Weblog

Geheel in de geest van Charles Dickens “a christmas carol” een film over een vrijgezel die bezocht wordt door geesten van zijn ex-en. Er zijn best wel grappige scenes bij, maar over het algemeen is het gewoon “onderbroeken lol”. Een vrouwen/meiden film wordt het denk ik ook nooit, want ze worden geheel repsectloos afgebeeld. En oh ja, natuurlijk komt alles op het eind goed.  Een 5.

Engelse films die spelen in het interbellum zijn nooit mijn favoriet, maar door de humor in deze film heb ik me aardig vermaakt. De “slap-stick” momenten vond ik het minst, de cynische verhouding tussen de “vrouw en heer des huiszes” was echter weer erg grappig. Het plot draait om een zoon van een heel engels gezin die getrouwd thuis komt met een Amerikaanse vrouw die aan autoracen doet. Een grotere tegenstelling is er niet. Overal in de film wordt die tegenstelling gebruikt, vooral het verschil in omgang met het personeel vond ik knap/leuk naar voren gebracht. Een 7.

Een film over de jonge jaren van mode icoon Coco Chanel. Audrey Tautou speelt Coco prima, maar een belangrijke tegenspeler (Alessandro Nivola) vind ik niet fijn om naar te kijken, omdat zijn gezicht geen enkele uitdrukking vertoonde. Na de pauze ging voor mij de  spanning, die er in het begin van de film zeker wel in zit, er helemaal uit. Een 7.

Als Star Trek The Next Generation fan en science fiction fan in het algemeen moest ik natuurlijk de nieuwste Star Trek zien op een groot doek en met veel geluid. Wat een feest van herkenning… Zelfs de oude Spock (Nimoy) was van de partij. Het zag er allemaal perfect en indrukwekkend uit en ook het verhaal ging er bij mij wel in. Alleen vond ik sommige scenes een beetje te bewegelijk zodat het soms moeilijk was om van het decor e.d. te genieten. Zelfs de stelling “never wear a red jump-suit on a star trek mission” bleek weer waar. Mede door de “jonge” Scotty, Simon Pegg een 9.

Na enkele weken eindelijk weer eens een Sneak. Een leuke feel-good met heerlijke muziek en kleding uit de jaren 60. Het klinkt saai: een boot met mannelijke DJ’s en een lesbische kok, maar door de markante en over-acted figuren een komisch geheel, ook als af en toe een boot met vrouwen arriveerd. De acteurs hebben er duidelijk plezier wat de film natuurlijk ten goede komt. Bill Nighy  en Philip Seymour Hoffman vond ik vooral goed. Een 8.

Met een gedeelte van de studenten van m’n opleiding naar Deventer om daar te gaan eten en naar de film te gaan in het filmhuis waar een van onze docenten vrijwilliger is. Na het Thaise eten waren we nog net op tijd.

Een kruising tussen “The Blair Witch Project” en “26 Days” maar dan in het Spaans. De schrikeffecten zijn erg goed en ondanks dat je het meeste al van ver ziet aankomen, schrok ik toch nog lekker. Het meest misselijk word je van de camera die geen moment stil staat. Een leuk gedeelte is wanneer er van alles gebeurd en er wordt aangegeven dat er naar de politie agenten geluisterd moet worden, maar een is er al een dood en ander heeft werkelijk geen idee wat te doen. Een 7.

De Duitse versie van “The Wave” maakt indruk maar omdat ik “The Wave” ooit had gezien was er weinig verrassend. De scene waarin de leerlingen aangeven dat “het toch niet weer over de tweede wereld oorlog gaat” maakte op mij wel indruk en die scene zat dan ook zeker niet in de Amerikaanse versie. Ook een 7