Alain z'n Weblog

Na een natuurijs periode en terwijl de Weissensee nog volop gereden wordt, een C2 zondagavond marathon over 40 ronden. Een klein C2 peloton dus met “slechts” vier S.C. Gouda rijders ( drie in de C3 ). Goed ijs maakte het moeilijk om uit het peloton weg te rijden en alhoewel er enkele ontsnap-ping pogingen waren bleef het peloton bij elkaar. Bij het rondenbord op 20 werd er gebeld voor een premie sprint (chocolade voor de eerste drie). Een club-genoot zette aan en ik probeerde ook mee te sprinten maar 200 meter voor de finish werd duidelijk dat ik van mijn vijfde positie nooit een derde of hoger kon maken en reed rustig verder om opgeslokt te worden door het peloton. Acht ronden voor het einde werd het duidelijk dat het ook dit keer weer om de eindspint zou gaan en ik probeerde voorin te gaan rijden. In een klein peloton rijd je als je niet oplet al snel weer in de staart van het peloton. Toen de bel klonk voor de laatste ronden reden we drie rijen dik de bocht in, het werd me toen helaas al duidelijk dat ik de sprint wel kun bijhouden maar versnellen er niet meer in zat. Uiteindelijk ging ik als 17de over de finish. (ronde tijden)

Omdat de meeste van de C1 met het 6-banen toernooi mee doen, moch het kleine groepje overgebleven C1 rijders met ons (de C2) meerijden. Ze mochten zich echter niet bemoeien met de twee premie sprints. Bij sprint 1 voor de eerste vijf een rookworst, bij sprint 2 chocolade. Wel mochten ze gewoon de wedstrijd over 50 ronden rijden en mee afsprinten, maar in de uitslag telden ze niet mee. Door een defecte dweilmachine duurde het lang voor we mochten rijden en werden de oorspronkelijke 60 ronden er 50. Er waren dit keer 8 mannen en 2 vrouwen van SC Gouda die met de C2 mee reden, leuk om te zien dat ook de jongere generaties met de marathon willen meerijden. Het snelle ijs, door de lage buiten temperatuur natuurlijk, zorgde ervoor dat elke aanval om aan het peloton te ontkomen mislukte. Door even goed op techniek te schaatsen was het mogelijk ieder gaatje dat ontstond dicht te rijden. Het tempo lag niet bijzonder hoog maar er werd wel constant doorgereden. Gelukkig was er af en toe tijd om overeind te komen en even te ontspannen. Zo’n 20 ronden voor het einde werd het toch wel duidelijk dat de finish een massa sprint zou worden. Toen met nog 10 ronden op het rondenbord 2 C1 rijder toch uit het peloton wegreden, werd er nauwelijks gereageerd, logisch want op de einduitslag hadden ze geen invloed. Drie ronden voor de finish zat ik op een goed positie om aan de eind sprint deel te nemen. Omdat ik nog iemand voor mij toestond om er tussen te komen en die ondanks mijn waarschuwing “wel mee sprinten hè” een gaatje liet vallen, lag ik bij de eindsprint een paar meter achter een grote groep rijders die begonnen te versnellen. Het lukt me niet echt het gat dicht te rijden en op de laatste honderd meter reden er nog veel rijders, waaronder van SC Gouda, om mij heen. Even dacht ik niet bij de eerste twintig te zijn geeindigd maar omdat er veel de C1 rijders bij de eersten zaten werd ik uiteindelijk 11de. (ronde tijden)

Na enkele weken geen marathon en de vakantie periode was het wel weer wennen om op zondagavond om 22:00 op het ijs om een wedstrijd over 40 ronden te gaan rijden. SC Gouda was weer goed vertegenwoordigd en aan opmerkingen van andere deelnemers was het te merken dat zoveel SC Gouda Jacks indruk maakten. Het ijs sloeg na de dweil gelijk aan en met de hoge buiten temperatuur beloofde dus een zware marathon te worden. Al vanaf de eerste wedstrijd ronde werd er op kop geprobeerd weg te rijden. Het lukte en groepje van ongeveer acht met enkele klassement rijders daarin om een gat te slaan. Voor mij was er naar toe rijden niet echt een optie, maar twee SC Gouda leden wisten nog naar het groepje toe te rijden wat daardoor vier SC Gouda leden bevatte.Ook dit keer weer reed de C1 categorie achter in het peloton mee, om daarna hun eigen wedstrijd te beginnen. Het lukt de ontsnapte groep dan ook om een rondje te pakken door aan te sluiten op het lang gerekte peloton. Echt hard reed het peloton niet en ik kon het prima bijhouden. Er waren na de hergroepering nog enkel mislukte ontsnappingen. Gelukkig hoorde ik, toen er nog 13 op het ronde bord stonden, dat het peloton bij 11 zou gaan afsprinten. Om nog bij de eerste twintig te eindigen moest ik dus voorin het peloton eindigen en ik ging voorin het peloton rijden. Bij de bel voor de laatste ronde van het peloton ging ik als eerste de één na laatste bocht in en kwam ik uiteindelijk als vierde over de finish. Er bleken elf rijders met een rondje dus uiteindelijk was ik 15de. Bij de kopgroep was het nog spannend welke SC Gouda rijders voorin zouden eindigen, uiteindelijk was het een Veteraan die als beste (derde) eindigde. (ronde tijden)

Omdat het zondagavond marathon programma dit keer pas om 21:30 begon, reden de C1 en C2 samen. De C2 sprint na 40 ronden af, de C1 rijdt er dan nog 30. Omdat die eerste 40 ronden de C1 alleen maar achter het C2 peloton mag blijven rijden, is de kans dat het peloton in groepjes uit elkaar valt heel klein. Het ijs wat bij een hal temperatuur van 5 graden erg “zwaar”. Beide gegevens maakte dat er de gehele wedstrijd een compact peloton was met af en toe een toe een ontsnapping. Een van die ontsnappingen leverde uiteindelijk een groepje van 6 op dat 200m voor het peloton over de finish ging. Tijdens de wedstrijd viel het tempo en de versnellingen mee. Gelukkig kon ik er weer gewoon bij blijven (na de teleurstelling van twee weken geleden). 3 ronden voor de eindstreep was duidelijk dat het peloton zich op ging maken voor een eindsprint voor de over te blijven plaatsen na het finishen van de 6 ontsnapte groepje rijders. Naast een SC Gouda rijder bij het ontsnapte groepje, reden er voorin en groot aantal SC Gouda rijders die sprintend de laatste ronde ingingen. Terwijl ik redelijk voorin zat lukte het me niet in de laatste bocht nog te versnellen waardoor ik toch nog wat plaatsen verloor en uiteindelijk 17de werd. Geen telefoon mee, dus geen Zamboni-Shot dit keer ( ronde tijden )