Bij de start van deze Sneak herken ik Juli Dench onmiddellijk. Ze speelt heel goed in deze film over de ontwikkeling van de atoombom in de tweede wereld oorlog. Of gaat het misschien toch ergens anders over? Liefde en bedrog komen net als een heel filosofische vraag over goed en fout aan bot. Helaas wordt het nooit echt spannend en is het meeste wel heel voorspelbaar. En dan had ik ook nog het idee na de film het gevoel dat het verhaal ook in een half uurtje verteld had kunnen worden. Een 6.
Van deze film zag ik vorige week een trailer, en wilde de film ook wel zien, nu dus in de Sneak. Mel Gibson speelt geweldig een oude politie agent inclusief snor, Vince Vaughn vind ik minder op z’n plaats. Ook de andere andere acteurs en actrices zijn soms wel en soms niet op hun plaats. Het geweld is soms erg overdreven, maar de achtergrond verhalen die vertelt worden van enkele karakters maken dat weer goed. En alhoewel de nouvelle violence / action noir filmstijl doet denken aan Quentin Tarantino zijn de dialogen dat niet. Ergernissen bijvoorbeeld tussen de twee agenten komen wel aan bod maar als ze worden uitgesproken voel je zelf de ergernis niet, zoals bij een Tarantino dialoog zou gebeuren. Wel vlogen de 2 uur en 40 minuten voorbij door de vele vaak gewelddadige maar verrassende gebeurtenissen. Een 8.
Dit jaar was ik zo snel met inschrijven dat mijn startnummer 1 is. Vooraf aan de start en onderweg krijg ik opmerkingen over dat nummer. De eerste van de vier 10 kilometers heeft het meeste risico op slecht weer, maar dit keer is het een prachtige avond. Het is zoals altijd overzichtelijk druk. Het rondje over de atletiek baan na de start zorgt er voor dat de lopers een lang lint vormen waardoor zonder problemen ingehaald kan worden. Zoals altijd bij de zomeravondcup loop ik de eerste kilometer veel te snel. 4:10 als kilometer tijd ga ik nooit volhouden maar de eerste drie kilometer blijf ik rond de 4:20 en bij vijf kilometer kom ik door in 22:00. De terugslag komt, zoals wel vaker bij het parcours van Maarschalkerweerd, na het bordje kilometer zeven en in de laatste drie kilometer verlies ik veel tijd maar hou genoeg over om onder de 45 minuten te eindigen: 44:48.
Op de fiets naar het terrein van GOUDasfalt merk ik dat het heel koud is. Zou ik met korte broek en T-shirt te koud gekleed zijn? Een kwartier voor de start gaat de zon schijnen en is het gelijk een stuk minder koud, mijn kleding keuze blijkt toch goed. Na een indrukwekkende minuut stilte voor twee overleden Goudse atletiek iconen, is het tijd voor het traditionele 10… 9… 8… aftellen voor de start. Ik hoor echter alleen de 10 en onmiddellijk daarna komt iedereen al in beweging. Als ik de startknop van mijn loop-horloge indruk, vertrek ik ongeveer als laatste. Tijdens het rondje over het GOUDasfalt terrein haal ik veel lopers in. Als we daarna de dijk afdalen, door de tunnel lopen heb ik het gevoel dat ik te hard ga. Maar als ik mijn eerste kilometer tijd aflees 4:20 valt het mee. Omdat ik er dit keer aardig wat mensen meedoen die ik ken, kom ik na het 5 kilometer omkeerpunt een groot gedeelte daarvan tegen. De laatste twee kilometer loop ik boven de 4:35 per kilometer maar het lukt me toch om onder de 45:00 te eindigen: 44:56.
Na twee minder goede Sneaks is dit een geweldige film. Een Franse film over vier jeugd vrienden en hun drie partners die een spel spelen. Alle telefoons op tafel en iedereen kijkt mee wat er “binnen komt”. Ondertussen zijn natuurlijk de typisch Franse thema’s wijn en eten op de achtergrond aanwezig. De emoties lopen hoog op als de telefoon- en text-berichten bekeken en beantwoord worden en het wordt van kwaad tot erger. De acteurs spelen hun rollen geweldig en de humor zorgt er voor dat het allemaal dragelijk blijft. De situaties blijven verrassen en het einde helemaal. Een 9.
Bij begin van deze sneak vraag je je nog af, “waar gaat dit naar toe”. Al snel wordt het duidelijk, het is een triller. En alhoewel Isabelle Huppert voor enige mysterie zorgt en de schrik effecten soms werken, wordt het nooit echt spannend. De meeste gebeurtenissen zie je van verre aankomen net als het Amerikaanse einde. Een kwartier voor het eind had de film ook afgelopen kunnen zijn en dan was het veel minder een cliché geweest. Een 5.
Een biografische film, gebaseerd op ware gebeurtenissen. Het leven van oorlog correspondent Marie Colvin (Rosamund Pike) en de keuzes die ze maakt maken worden uitgebreid getoond. De oorlog omstandigheden waarin ze zich regelmatig bevind vond ik echter weinig indruk maken. De film kent daardoor geen hoogte punten maar ook geen diepte punten het verhaal , een 6.