Alain z'n Weblog

Achteraf blijkt dat deze Sneak niet is gebaseerd op een waargebeurd verhaal en volledig fictie is. Toch voelt de hele film alsof het een bijna onmogelijk maar toch echt verhaal is. De details over de ultra-low-latency, high-frequency aandelen handel zijn heel gedetailleerd en lijken gewoon correct. De acteurs zijn geweldig goed gecast. Salma Hayec en Jesse Eisenberg (The Social Network) zijn goed. Maar vooral Alexander Skarsgård (True Blood) speelt perfect een nerd, z’n manier van lopen bijvoorbeeld geeft je gelijk de correcte indruk. Een heerlijke film met de juiste balans tussen techniek en drama, een 8.

Een christelijk gezin in een Amerikaans stadje, vader en zoon bij de Boy Scouts. De deze Sneak begint rustig, maar langsaam en zeker vallen alle ideale plaatjes in duigen en ontdekt de tiener gespeeld door Charlie Plummer (All the money in the world) de waarheid. Alhoewel je sommige dingen van veraf ziet aankomen, zoals de opbloeiende liefde tussen de tieners. Zitten er genoeg verrassingen in om het einde te willen zien. Een 7.

Heel soms komt het voor de ik een film in de sneak al heb gezien. Ik zag Mid90s al enige tijd geleden. Toen zonder ondertitels en dat voegt nu iets toe want de eerste keer heb ik niet alles goed verstaan. In eerste instantie lijkt dit een Skate-board film. Maar al snel wordt duidelijk dat het over veel meer gaat dan dat. De hoofdrol speler ondergaat alles rustig en komt steeds sterker uit de situaties. Ook de tweede keer wordt ik helemaal opgenomen in de jaren 90 sfeer, mede dankzij de muziek. De jonge acteurs spelen zo, dat het lijkt alsof ze gewoon hunzelf zijn. De situaties zijn zeer geloofwaardig en zijn nooit overdreven, maar daarom niet minder indrukwekkend. Ik heb de tweede keer wederom genoten, een 9.

Even lijkt deze Sneak te gaan over Social Media en You Tube vloggers. En alhoewel het een heel belangrijke rol speelt in het leven van een niet cool tiener meisje, gaat het over veel meer dan dat. In de laatste weken van Eighth Grade en dus vlak voor de stap naar high school probeert ze te overleven tussen de wel coole kids. In tegenstelling tot andere Amerikaanse film over tieners, ziet Elsie Fisher er zeker niet perfect uit, in de close-ups heel goed in beeld gebracht. De “awkward” situaties waarin ze zich zelf brengt om toch nog enigszins met de coole kids mee te kunnen komen zijn zo gespeeld dat je als toeschouwer constant het zelfde gevoel hebt. Maar ook voel je de kracht die de hoofdrol speelster heeft om door te gaan en er het beste van te maken. Op mij maakte dat indruk, een 8.

Deze Sneak laat weer eens blijken dat in de US is het verschil tussen de verschillende bevolkingsgroepen gigantisch is. Iedere scene bevat wel een tegenstelling, het is misschien wat veel. Maar daardoor zijn behalve de vooroordelen over Afro-Americans is ook te zien wat de Afro-Amerikanen voor vooroordelen over de White-Americans hebben. Ondertussen gaat het ook nog over normen en waarden binnen de bevolkingsgroepen, de liefde tussen twee jonge mensen en wat Tupac bedoelde met “Thug Life”. Na twee uur kwam ik met het gevoel dat het in de US nooit meer goedkomt uit de sneak. Een 7.

Een Noorse Sneak dit keer. Het is even wennen, de Noorse taal want je probeert toch Nederlandse woorden te herkennen. Al snel wordt je mee genomen in de wereld van de Noorse Geoloog die denkt dat Oslo een zware aardbeving staat te wachten. Niet alleen geologisch, bij hem zelf, maar ook in de relatie met zijn gezin trilt er een en ander bij de geoloog. Misschien zijn sommige situaties wat overdreven dramatisch en over het randje van wat echt mogelijk is, toch blijft de film boeien. Ook de keuzes die gemaakt worden zetten je aan het denken. Het viel me op dat het weer in de scenes een belangrijke bijdrage levert aan de sfeer in van de film. Een 7.

Een Sneak met Matthew McConaughey is voor mij tot nu toe een succes. Zo ook deze film over een kansloze vader en zoon die in de jaren 80 schipperen tussen wat er mogelijk is om uit de hopeloze situatie in Detroit te komen. McConaughey speelt het type dat hij altijd speelt, maar maakt gewoon weer geweldig veel indruk. Het plot van het waargebeurde verhaal vliegt alle kanten op en lijkt een aanklacht tegen het rechtssysteem in Amerika. Het troosteloze van de situatie waarin vader en zoon verkeren komt heftig binnen en laat op een geloof waardige wijze zien wat armoede in Amerika betekend en waar het toe kan leiden. Voor de andere hoofdrol speler was het zijn eerste film, indrukwekkend zoals hij op het scherm over kwam. Een 8.

Na de zeer tegenvallende “The second best exotic Marigold Hotel” en “The man who new infinity” eindelijk weer een leuke Indiaas getinte film. Door de internationale cast oogt iedere locatie die de hoofdrol speler bezoekt authentiek. Het verhaal bevat alle elementen, humor, romantiek, tragedie, noem maar op. Je blijft verrast door “Chance” en “Karma”, maar ook door de muzikale passages waarvan er een wel op een heel vreemd moment komt. Kortom een heerlijke avonturen film. Een 8. 

Een film over een held waar al veel films over gemaakt zijn is nooit makkelijk. Deze is helaas geheel mislukt. Taron Egerton paste prima in Kingsman als jonge “English stiff upperlip” maar als Robin Hood werkt dat totaal niet. Ook zijn de meeste scenes veel te grotesk, “Lord of the Rings” is er soms niets bij. De achtervolging scenes met paarden en paard-en-wagen zijn totaal ongeloofwaardig, net als sommige wapens die gebruikt worden. De Dialogen zijn zwak en heel af en toe is de humor ook om te lachen. Enige lichtpuntje vind ik de Sheriff of Nottingham, Ben Mendelsohn, die goed een slechterik speelt. Een 5.

Alweer een duikboot Sneak (week 42: Hunter Killer). Dit keer verloopt het echter heel anders. In het begin is het nog onduidelijk welke kant deze Europese film opgaat. Maar als Russische bemanning eenmaal aan boord zit en de temperatuur van de oefen-torpedo langsaam oploopt, wordt duidelijk dat dit geen stoere mannen film is. Ondertussen volgen we ook wat er gebeurd met de gezinnen aan land. De cast is een feest van herkenning, van Colin Firth tot Max von Sydow. Hoofdrolspelers Léa Seydoux en Matthias Schoenaerts zijn goed op hun plek. Het had een hele langzame, dramatische film kunnen worden maar gelukkig zijn de scènes niet te kort of te lang en stapelt de ellende zich niet oneindig op. Een 8.