Heel soms komt het voor de ik een film in de sneak al heb gezien. Ik zag Mid90s al enige tijd geleden. Toen zonder ondertitels en dat voegt nu iets toe want de eerste keer heb ik niet alles goed verstaan. In eerste instantie lijkt dit een Skate-board film. Maar al snel wordt duidelijk dat het over veel meer gaat dan dat. De hoofdrol speler ondergaat alles rustig en komt steeds sterker uit de situaties. Ook de tweede keer wordt ik helemaal opgenomen in de jaren 90 sfeer, mede dankzij de muziek. De jonge acteurs spelen zo, dat het lijkt alsof ze gewoon hunzelf zijn. De situaties zijn zeer geloofwaardig en zijn nooit overdreven, maar daarom niet minder indrukwekkend. Ik heb de tweede keer wederom genoten, een 9.