Alain z'n Weblog

Ooit schreef ik me in voor een Goudse singelloop die om door de corona maatregelen over twee dagen werd verdeelt. Door de onzekerheid over het wel of niet doorgaan schreef ik me ook nog eens in voor beide dagen. Nu het zover is en ik dus twee start bewijzen heb, een voor de zaterdag en een voor de zondag, besluit ik ze alle twee te doen, twee keer 10K in minder dan 24 uur. Het parkour is anders dan andere jaren, twee ronden in plaats van drie. Dit betekend dat ik ook maar twee keer vlak langs thuis loop waar ik altijd wordt aangemoedigd door de hele buurt. Ook is er een groot gedeelte buiten de singels waardoor het concept singelloop wel een beetje is verwaterd. Gelukkig is de belangstelling en dus de aanmoedigingen langs het parcours niet verdwenen. Het lukte om een constant tempo van rond de 4:30 per kilometer te lopen en kom dan uiteindelijk uit op 45:01, een prima tijd.

Prachtig weer voor de laatste 10K van de zomeravondcup. Het rondje op de atletiek baan gaat lekker en de eerste 2 kilometer zit ik ruim onder de 4:30 per kilometer. Maar daarna lukt het me tot het 5 kilometer punt alleen nog om onder de 4:40 per kilometer te blijven. Ik voel het verval intreden en de lange laatste stukken van het parcours lijken langer dan de vorige keer. Uiteindelijk ben ik “maar” 30 seconden langzamer dan de vorige 10K en gelukkig veel sneller dan de teleurstellende nummer 2.

Na de zware 10K van vorige keer, ben ik nu iets beter voorbereid en heb wat minder kilometers gefietst de afgelopen week. Het lukt me om de eerste kilometer niet te hard, maar wel snel te lopen. Het waait aardig maar gelukkig weet ik op het juiste moment achter iemand uit de wind maar in mijn tempo te lopen. Tot kilometer zeven blijf ik rond de 4:30 min/km maar dan slaat toch de vermoeidheid toe en zie ik de lopers voor mij langzaam maar zeker verder weg. Het lukt me om nog iets te versnellen, maar de laatste kilometer betaal ik dat terug. Toch een tevreden gevoel, 46:13 is bijna 3 minuten sneller dan vorige keer.

Voor de start van deze tweede zomeravondcup heb ik al het gevoel dat ik niet optimaal ben. En als een “Self-Fulfilling Prophecy” gaat het al na 2 kilometer mis. Mijn kilometer tussentijden stijgen langzaam maar zeker boven de 4:50 min/km terwijl ik het gevoel heb dat ik zo hard mogelijk ga. De laatste kilometers moet ik de neiging bedwingen om te gaan lopen, zo niet lekker voelt het. Ik sleep me er doorheen en kom uiteindelijk in 49:02 over de streep, “slechts” een minuut langzamer dan de vorige keer. Voor de volgende 10K de dagen er voor op tijd naar bed en niet te veel fietsen neem ik me voor.

Koningsdag, een vrije dag midden in de week met een kans om in de ochtend in Moordrecht 8 kilometer te rennen. Net als eerdere jaren lopen we met de hele groep lopers van de inschrijftafel naar het startpunt, dit keer best een flinke wandeling. Na het aftel-start-schot begin ik aan de eerste heen-en-weer parcours van vier kilometer. Tijdens het lopen heb ik in het begin nog wel even tijd om om me heen te kijken en zie het nieuwe Gouda West. De eerste vijf kilometer loop ik onder de 4:30 min/km wat me doet beseffen dat de wekelijkse vijf kilometer parkrun die ik tegenwoordig loop, ook sneller kan. Omdat ik de laatste drie kilometer iets langzamer loop wordt ik weer ingehaald door renners die ik eerste inhaalde. Ondanks dat ik niet kan aanhaken, helpt het me om het huidige tempo aan te houden en ik kom in 36:18 over de finish. Met een veel beter gevoel dan de 10Km van vorige week.