Prachtig weer voor de laatste 10K van de zomeravondcup. Het rondje op de atletiek baan gaat lekker en de eerste 2 kilometer zit ik ruim onder de 4:30 per kilometer. Maar daarna lukt het me tot het 5 kilometer punt alleen nog om onder de 4:40 per kilometer te blijven. Ik voel het verval intreden en de lange laatste stukken van het parcours lijken langer dan de vorige keer. Uiteindelijk ben ik “maar” 30 seconden langzamer dan de vorige 10K en gelukkig veel sneller dan de teleurstellende nummer 2.
Van regisseur David Cronenberg, dat beloofd een vreemde film. En dat is deze film dan ook, maar ook indrukwekkend, duister en eng. Prachtige scenes met weinig mensen en donkere, vergane decors. Het geluid speelt een heel belangrijke rol en maakt bijvoorbeeld het vreemde organische meubilair bijna voelbaar. De acteurs passen geweldig in hun omgeving en de pijn van Viggo Mortensen straalt uit zijn gehele lichaam zo de zaal in. Van de eerste tot de laatste scene blijft de sfeer voelbaar en voel je je als kijker onderdeel van het decor. Een 9.
Natuurlijk zag ik ooit Top Gun in de bios en het lukt deze Top Gun om dat gevoel van toen weer op te roepen. Het is alsof je mee vliegt met Maverick en je voelt bijna de G krachten in je bioscoop stoel. Het verhaal, ja dat is natuurlijk typisch Amerikaans en als ze dan ook nog ‘even’ een Jet stelen van de Russen, is de geloofwaardigheid verdwenen. Maar dat is natuurlijk nooit de bedoeling geweest. Een 8
De film begint rustig, duidelijk en overzichtelijk. Langzaam maar zeker ontwikkeld zich echter een complex verhaal over parallelle universums vol actie en humor. De actie scenes zijn heel “on Amerikaans” en dat maakt film misschien wel veel leuker. De acteurs hebben er duidelijk ook plezier in, vooral Jamie Lee Curis is geweldig als belastingdienst ambtenaar. Het chaotisch geheel komt uiteindelijk samen in een typisch Amerikaans einde, dat dan weer wel. Echt een film om in de bioscoop te zien, ondanks dit ie ook op Amazon Prime te zien is. Een 8.
Na de zware 10K van vorige keer, ben ik nu iets beter voorbereid en heb wat minder kilometers gefietst de afgelopen week. Het lukt me om de eerste kilometer niet te hard, maar wel snel te lopen. Het waait aardig maar gelukkig weet ik op het juiste moment achter iemand uit de wind maar in mijn tempo te lopen. Tot kilometer zeven blijf ik rond de 4:30 min/km maar dan slaat toch de vermoeidheid toe en zie ik de lopers voor mij langzaam maar zeker verder weg. Het lukt me om nog iets te versnellen, maar de laatste kilometer betaal ik dat terug. Toch een tevreden gevoel, 46:13 is bijna 3 minuten sneller dan vorige keer.
Voor de start van deze tweede zomeravondcup heb ik al het gevoel dat ik niet optimaal ben. En als een “Self-Fulfilling Prophecy” gaat het al na 2 kilometer mis. Mijn kilometer tussentijden stijgen langzaam maar zeker boven de 4:50 min/km terwijl ik het gevoel heb dat ik zo hard mogelijk ga. De laatste kilometers moet ik de neiging bedwingen om te gaan lopen, zo niet lekker voelt het. Ik sleep me er doorheen en kom uiteindelijk in 49:02 over de streep, “slechts” een minuut langzamer dan de vorige keer. Voor de volgende 10K de dagen er voor op tijd naar bed en niet te veel fietsen neem ik me voor.
En film met Nicolage Cage over Nickolage Cage met een titel die duidelijk vol zelfspot zit. En niet alleen de titel, de hele film zit er vol mee. Tijden lang maakte Cage film die ik niks vond, maar net als in “Pig” is Cage hier geweldig en zelf grappig net als Pedro Pascal trouwens. In het begin lijkt er weinig te gebeuren maar langzaam maar zeker ontwikkeld zich een verhaal dat misschien wel voorspelbaar is maar vooral onderhoudend is. Het “Get Shorty” einde past er precies bij. Subtiele humor maken het geheel compleet, een 8.
Koningsdag, een vrije dag midden in de week met een kans om in de ochtend in Moordrecht 8 kilometer te rennen. Net als eerdere jaren lopen we met de hele groep lopers van de inschrijftafel naar het startpunt, dit keer best een flinke wandeling. Na het aftel-start-schot begin ik aan de eerste heen-en-weer parcours van vier kilometer. Tijdens het lopen heb ik in het begin nog wel even tijd om om me heen te kijken en zie het nieuwe Gouda West. De eerste vijf kilometer loop ik onder de 4:30 min/km wat me doet beseffen dat de wekelijkse vijf kilometer parkrun die ik tegenwoordig loop, ook sneller kan. Omdat ik de laatste drie kilometer iets langzamer loop wordt ik weer ingehaald door renners die ik eerste inhaalde. Ondanks dat ik niet kan aanhaken, helpt het me om het huidige tempo aan te houden en ik kom in 36:18 over de finish. Met een veel beter gevoel dan de 10Km van vorige week.
Alweer een Scandinavische film (zie vorige week)? nee, een Viking film met een sterrencast. Alexander Skarsgård herkende ik van de serie “True Blood” en ook Nicole Kidman en Ethan Hawke doen mee. Een typisch wraak film die van het begin to het einde een duidelijk verhaal heeft. Helaas zitten er scenes in de film, zoals het dansen rond een kampvuur, die wel erg gemaakt/ingestudeerd aandoen. Van de serie “Vikings” ben ik een groot fan en natuurlijk vergelijk ik deze film daarmee. De serie wint, een 7.
Een mooie lente avond om de 10 kilometer zomeravondcup door Maarschalkerweerd te rennen. Het eerste rondje op de atteletiekbaan doe ik rustig aan want daar ga ik normaal altijd veel te hard van start. Mijn eerste kilometer tijd is is 4:30 min/km en ik denk, “dat moet vast te houden zijn”. Maar al bij het volgende kilometer punt zit ik op 4:50 min/km terwijl ik het idee heb dat ik veel te hard loop, dat beloofd niet veel goeds. En ergens rond kilometer zeven is het duidelijk ook de 4:40 min/km is onhoudbaar en ik loop de laatste drie rond de 5:00 min/km. Als ik over de finish kom heb ik alleen het gevoel “dat heb dan ook weer gehad” en omdat ik al snel in de binnenstad van Utrecht moet zijn, om op tijd voor de film te zijn, laat ik deze 10K snel achter me.
