Alain z'n Weblog

Na een weekend schaats clinic had ik zondagavond nog tijd en zin om een marathon over 40 ronden te schaatsen. Het totaal van 50 rijders was wat minder dan de vorige keer en daardoor werd er misschien iets minder chaotisch gereden. Voor mijn gevoel lag de snelheid hoog en ik reed de hele tijd achterin mee. Dat gevoel had waarschijnlijk te maken met de training die nog in mijn benen zaten. Met 15 ronden te gaan was ik de aansluiting met het peloton kwijt en had een gat van 30 meter. Het “jojo effect” achterin het peloton was een extra bijdrage daaraan denk ik. Gelukkig kon ik toch weer terug rijden naar mijn plek achterin het peloton. Tot de finish bleef ik daar achterin met veel moeite, en ver buiten de punten finishte ik als 38ste. Toch was ik niet ontevreden, het was een goede afsluiting van een intensief weekend. (ronde tijden)

Twee jaar geleden kwam ik erachter hoe leuk het kan zijn om te schaatsen op prachtig ijs en instructie te krijgen van ex-topschaats(t)ers in Inzell. Een weekend instructie van ex-topschaats(t)ers op het ijs van de 11Stedenhal in Leeuwarden, georganiseerd voor en door de toerschaats(t)ers van SC Gouda, leek me dan ook geweldig. Een stuk dichterbij dan Inzell, dus ‘s ochtends vertrokken om nog voor het middaguur op het ijs te staan. Het ijs voelde en gleed geweldig en ik was blij dat ik van te voren nog mijn schaatsen had geslepen. De eerste ex-topschaatster die de instructie voor mijn groepje verzorgde was Foske Tamar van der Wal. Met duidelijk opdrachten en heel visuele instructies voelde ik de afzet en strekking gelijk verbeteren. Na de training was het tijd om naar het Hotel, op loopafstand, te gaan en vroeg te eten, zodat we de 2de KPN Marathon van dit seizoen konden zien. Die niet geheel toevallig ‘s avonds plaatsvond in de 11Stedenhal. Erg leuk om de Dames en Heren op topsnelheid over het ijs te zien vliegen. Respect voor degene die ‘s middags nog het NK afstanden reden en de volgende dag ook weer deelnamen. Ondanks de vermoeidheid na een technische training en het aanmoedigen van clubgenoten bij de Marathon, bleef iedereen wat langer in de bar van het hotel hangen, de klok ging die nacht tenslotte een uurtje terug. De volgende dag stond iedereen dan ook volledig uitgerust rond elf uur klaar voor de volgende trainingen. Allereerst was het ex-top-schaatser Alexander van Hasselt die ons probeerde zijn ideeën over te brengen. Een tip over het naar beneden drukken van de rechter schouder in de bocht hielp mij verrassend goed. Na een ijs-dweil en lunch pauze kregen we tot slot nog een andere ex-top-schaatster voor de groep, Linda Bouwens. Haar nadruk op de heup beweging maakte het plaatje van de twee eerdere trainingen compleet. Ondanks de vermoeidheid die ik toch wel in mijn benen begon te voelen, lukte het om ook de laatste instructies toe te passen, waardoor ik het gevoel had over het ijs te vliegen, net als het weekend, dat was ook voorbij gevlogen.

‘s Middags was het nog een graad of 20 en had ik een BYOD (Bring Our Own Dram) bijeenkomst. Het ijs is dus vreselijk zacht en ik erg ontspannen. Samen met 52 andere rijders begin ik aan de wedstrijd over 40 ronden. De omstandigheden eisen z’n tol, na 20 ronden zit ik er volledig doorheen. Mijn benen lopen vol, een gevoel dat ik niet vaak hebt. Ik moet heel veel moeite doen om niet uit het peloton te geraken. Lange slagen zijn op het rechte eind en in de bocht niet effectief door het stroeve zachte ijs, kort en voorwaarts is de manier om geen snelheid te verliezen. Die manier van schaatsen kost me tegenwoordig veel meer moeite merk ik. Gelukkig lukt het me om uiteindelijk nog in het peloton te finishen. Helemaal achteraan op een 32ste plek want sprinten, dat ging helemaal niet meer. (ronde tijden)

Met weinig ambitie sta ik aan de start van de twee trainings marathon. ‘s Ochtends rende ik een 10 kilometer die ik natuurlijk nog in mijn benen voel zitten. Het is een groot C2 peloton, 67 rijders waaronder een groot aantal dames. Het lukt me om achter in het peloton zonder al te veel moeite bij te blijven. Het peloton heeft anders dan vorige week een vrij constant tempo en ook dat helpt. Door de grote groep gaan we vaak 3 rijen dik door de bocht en op het rechte eind moet je af en toe echt helemaal om het peloton heen om niet helemaal als laatste te rijden. Uiteindelijk zijn er drie schaatsers ontsnapt aan het peloton maar hun voorsprong is niet genoeg om het peloton eerder te laten afsprinten. 6 ronden voor de bel probeer ik meer voorin te gaan rijden en dat lukt. Met nog 2 ronden op het bord wordt duidelijk dat het een echte een massasprint gaat worden voor het peloton. Met mijn laatste krachten rij ik nog enkele plaatsen naar voren voordat de bel gaat. Het peloton blijkt inmiddels in tweeën gevallen, maar door mijn inspanning zit ik wel bij het eerste gedeelte. Ik heb echter niets meer over om nog plaatsen te winnen alhoewel er ondanks de drukte wel ruimte voor is. Als 28ste kom ik over de finish. ( ronde tijden )