Alain z'n Weblog

Een actie film dit keer in de sneak van de Cimemec in Utrecht. Alle elementen zitten er in, de “good” en de “bad”, achtervolgingen, schieten, hacken, wind, regen, veel geld, een kluis, noem maar op. Helaas is alles geheel onsamenhangend, ongeloofwaardig en meestal geheel belachelijk aan elkaar geplakt. Dat laatste was meestal waar je om moest lachen. Spannend werd het nooit en het het meest verrassende was wel welke “spectaculaire” gebeurtenis er nu weer was verzonnen. Ryan Kwanten ( uit  de serie “True Blood” ) is een van de hoofdrolspelers die net als de rest ongeïnspireerd over doek loopt. Een 4.

Wederom een Sneak met een duits thema. Alhoewel het dit keer wel op heel ware gebeurtenissen is gebaseerd. De 7 dagen die voorafgaan aan de bevrijding van passagiers van het gekaapte vliegtuig in 1976 worden mooi opgebouwd. Terwijl de initiatiefnemers van de kaping langzaam hun grip op de gebeurtenissen verliezen worden ook hun beweegredenen duidelijk. Naast Daniel Brüh maakt de britse Rosamund Pike indruk als Duitse partner in crimes. De jaren zeventig sets zijn prachtig en de sfeer en spanningen in ruimtes van de Israëlische regering komen goed over. Het gaat echter allemaal een beetje langzaam op de verkeerde momenten en sommige situaties lijken wel heel erg overdreven geromantiseerd. De dans past mooi in thema van het verhaal, maar is wel vergezocht en onnodig aan het verhaal gekoppeld. Een 6.

Het leuke van de sneak is dat je films ziet waar je normaal niet zo maar heen zou gaan. Soms is dat maar goed ik maar soms ben je blij dat de film niet gemist hebt. Dit is er een van het laatste type. De film bouwt geweldig op naar een indrukwekkend en begrijpelijk einde. Hoofdrolspeelster Diane Kruger (ook in “Inglorious Basterds“) laat je de gebeurtenissen heel intens meemaken zonder dat het overdreven wordt. Ingehouden woede, intens verdriet, het spat van het scherm zo de zaal in. In de rechtszaal voel je als kijker wat er gaat gebeuren maar tot het laatst blijf je hopen en zelfs geloven dat het niet zo is. De duitse taal geeft dan ook nog iets extra’s waardoor alles nog meer indruk maakt. Een 8.

Ooit zag ik in de Sneak (1996) het origineel. Jumanji, nu een oude computer game, toen gewoon een bordspel. Natuurlijk is Robin Williams veel leuker dan Dwayne Johnson, maar de andere acteurs zijn erg grappig. Jack Black blijft zelf tijdens het rennen in z’n rol. Ook de ander acteurs hebben er duidelijk plezier in en gaandeweg wordt Dwayne zelfs grappig. Ondertussen vliegen de stunts en grootse scènes voorbij, het zijn de intieme momenten die de film maken. Natuurlijk een weer veel te Amerikaans “feel good” einde, het mag de pret niet drukken , een 7.

Op 5 december naar de Sneak, dat gebeurt niet vaak. En dan ook nog een film van Woody Allen. Maar helaas, nog Justin Timberlake, Jim Belushi en Kate Winslet overtuigen in deze film, die door het “over-acting” overkomt als een toneelstuk. De belichting is heel merkwaardig, maar dat heeft vast een artistieke bedoeling. Het verhaal is ook niet echt boeiend en de afloop voorspelbaar. De “verteller” in de film praat net als een in typische Woody Allen film direct met het publiek, helaas ontbreekt de Woody Allen humour geheel. Een 5.

De eerste Bad Moms zag ik al eerder in de Sneak. In dit tweede kerst-special deel gaan ze gewoon door met het grove taal gebruik en de sexueel getinte grappen. In de USA zal het wel heel schokkend zijn, maar ik vond het vooral flauw. Wel leuk (en herkenbaar) zijn soms de situaties die de drie hoofdrolspeelsters met hun moeders meemaken. Het verrassende van het eerste deel ontbrak en alles was ook weer heel voorspelbaar, maar dat is te verwachten bij een kerstfilm. Er bleef uiteindelijk genoeg over om te lachen. Een 6.

Een sneak van een Coen Brothers film was tot nu to altijd een succes. Helaas gaat het deze keer helemaal mis. De film is niet verrassend, vernieuwend of onderhoudend. Ondanks een sterrencast is het gewoon een saaie film. Met onderwerpen die de Coen Brothers al eerder veel beter vertelden en met sets die “Wes Anderson” achtig proberen te zijn maar dat mislukt geheel. Een klein positief puntje vind ik de close-ups die VPRO achtig zijn en op het grote doek indrukwekkend overkomen. Een 5.

Eindelijk weer een Franse film in de sneak preview. De originele titel is “Le sens de la fête” volgens imdb, die geeft volgens mij veel beter de inhoud van de film weer dan “C’est la Vie!”. Franse komedie kan soms erg flauw zijn maar in deze film blijft de humor over het algemeen op niveau. Alleen de amoureuse uitspattingen zijn wel erg ongeloofwaardig en ik vond ze niet grappig. Verder heb ik zeker wel gelachen en ondanks de soms wel heel voorspelbare situaties was het een leuke film. Een 7.

Het was weer even geleden, de laatste Sneak. Gelukkig weer eens zo’n film waar je niet zomaar naar toe gaat, maar uiteindelijk een goede film blijkt. Tijdens de rassenrellen in Detroit 1967 hebben een aantal (zwarte) jongeren een traumatische ervaring. De politieagenten die het heft in eigen hand nemen zijn misschien net iets te veel karikaturen net als de slachtoffers maar de “toestand” maakt indruk en doet je nadenken over hoe het toen was. Een 7.

Een horror Sneak preview. We werden er al voor gewaarschuwd door Rik in een Spider-Man pak (Rik komt iedere week de film inleiden bij Cinemec Utrecht, altijd leuk). Helaas een hele slechte met een totaal ongeloofwaardig verhaal. De spanning zit in het feit dat er ieder moment plotseling iets kan gebeuren. Dat gebeurt dan ook regelmatig: “schrik!”. De acteurs doen ook maar wat en het verhaal flipt alle kanten op. Misschien wordt het ooit een cult film en heb ik het helemaal mis. Een 4.