Alain z'n Weblog

Ook in deze film speelt Russell Crowe een timide man die wel overwogen zijn moeilijke situatie ombuigt. Naast spannende situaties zijn er  voor de pauze verrassende plot wendingen. Na de pauze komt alles goed en valt alles op zijn plaats, zoals het moet in een Amerikaanse film. Gelukkig zijn er dan ook nog genoeg spannende situaties en enkele verassingen maar het wordt toch wel duidelijk hoe de film gaat eindigen. Een 7. En ohja, eindelijk weer eens 2 vrijkaartjes gewonnen.

In het begin denk je nog, wat is dit voor film? Maar al snel blijkt de combinatie van humor en emotie, net als de de goede acteurs een hele leuke film. Alhoewel niet genoemd dacht ik, speelt de film volgens mij af in San Francisco want de gezin situatie, twee lesbische moeders met een dochter en een zoon, is niet niet typisch Amerikaans. Als de kids van dat gezin hun biologische vader (spermadonor) bezoeken ontstaan er typisch Amerikaanse gebeurtenissen die echter iedere keer  net iets anders zijn door de bijzondere gezin situatie. Het meeste indruk maakte de ongemakkelijke gesprekken en ontmoetingen waarin je door het prima acteer werk geheel in meegenomen wordt, een 8.

Van Sean Penn wist ik al dat hij goed kan acteren en Naomi Watts was in “Funny Games US” ook al er goed. In deze film merk je dat het goede acteurs zijn, Alle emoties en reacties komen zeer geloofwaardig over. De film vertelt het “waar gebeurde” verhaal van een CIA medewerkster en haar man die als adviseur wordt ingehuurd. Beiden zien geen bewijs voor de productie van “wapons of mass destruction” maar de Amerikaanse regering valt toch Iraq binnen omdat die wapens er zouden zijn. Alhoewel een aanklacht tegen het Amerikaanse defensiebeleid, komt toch weer het thema van de kleine man die strijdt tegen de “oneerlijke” regering en door vol te houden wint, iets te veel naar voren. Leuk detail is dat de film aan het eind overgaat in tv-beelden van de werkelijke gebeurtenissen. Een 7.

Waren er in de vorige sneak nog 3 acteurs, deze film heeft er maar 1. De film begint met een zwart beeld en het geluid van een ademend persoon. Al snel wordt duidelijk dat deze zit opgesloten in een begraven kist met enkele attributen waaronder een GSM.  Door de telefoon gesprekken wordt de situatie langsaam duidelijk. De gehele tijd blijft de camera in de kist en weet de beklemmende sfeer en frustraties goed vast te leggen. Na de pauze werd het wat minder spannend omdat de verrassingen van voor de pauze verdwijnen. Maar daardoor wordt de opbouw naar het slot en de climax wel goed. Toch een “maar” 7, er zat meer in.

Meteen vanaf het eerste begin is deze film intrigerend. Je vraagt je je constant af wat er er nu weer gaat gebeuren. Na de pauze zijn de verrassingen het grootst en wordt je bijna duizelig van de plot wendingen zonder dat dit echt irritant wordt. In de hele film zijn er niet meer acteurs te zien dan de drie hoofdrol spelers en het aantal locaties is heel beperkt. Wat overblijft is prima acteer werk en vooral na de pauze een heel spannende misdaad film. Pas in de laatste 30 seconden van de film werd voor mij de titel duidelijk… Een 8.

Even lijkt The Town een standaard bankoverval film te worden, maar in veel scènes zit een spanning die verder gaat dan alleen maar good-guys tegen bad-guys. Vooral de situatie op het terras is geweldig spannend, Ben Affleck (tevens regisseur) speelt prima als stoere en professionele bankovervaller maar in “Chasing Amy” en “Dogma” vond ik heb toch veel leuker. De achtervolging scènes ontbreken ook niet, zijn spannend genoeg en hebben soms zelf humor. Het is natuurlijk wel een Amerikaanse film, dus een moraliserend eind dat je tevreden achterlaat in de bios. En dat is is nu net jammer, een 7, met een ander eind had ik een hoger cijfer kunnen geven.

Na lange tijd eindelijk weer eens naar de sneakpreview. De film van vorige week, die ik dus ook gemist had, kreeg een 3,2. Gelukkig was deze een stuk beter. Het onderwerp: de oorsprong van Facebook en de weg naar 500 miljoen gebruikers. Geen documentaire maar een film. De chaotische opening dialoog doet denken aan Trantino en het eerste gedeelte van de film aan de film “Hackers”. De technische details zijn goed verzorgt en worden termen als “wget” en “emacs” op het juiste moment gebruikt. Zonder moraliserend te worden, wordt in de film duidelijk dat social skills niet de sterkste kant zijn van Mark Zuckerberg (oprichter Facebook). Het meeste indruk maakte Justin Timberlake die zo speelde dat je gelijk een hekel aan hem had en dat was de bedoeling. Alhoewel de film heel geloofwaardig overkomt, is het natuurlijk maar de vraag wat er echt waar is en wat niet. Een 8.

Net als vorige week deze week weer geen Sneak Preview. Omdat ik toch wel zin in een Film had op het grote doek ging ik naar Inception. De laatste week volgens de website van de bios en dat was te merken, ik was alleen in de zaal! Een privé voorstelling dus. In de pauze keerde ik na het kopen van koffie en een Ben & Jerry’s terug in de zaal en terwijl ik ging zitten ging de film weer verder, wat een service. En de film zelf?, ik had er al veel over gehoord en het zou een ingewikkelde film zijn. Maar ingewikkelde Amerikaanse film met Leonardo diCaprio? nee dat bestaat inderdaad niet, alles werd duidelijk uitgelegd en als het echt moeilijk werd wel twee keer. “Ja, als je jezelf doorschiet wordt je wakker, en nee dat geld niet als het een droom in een droom is” enz.. Na “The Matrix” en natuurlijk “Existenz” of zelfs “Shutter Island” was “inception” een gewone film over virtual reality met een liefdes verhaal. Er zaten mooie subtiele en minder subtiele mooie special effects in maar de sneeuw scenes waren ordinaire actie film shots. Vraag blijft: heb ik iets gemist toen het schaakstuk werd geïntroduceerd? Een 7.

Van deze film had ik al een en ander gehoord. Ik kan me voor stellen dat de gemiddelde Amerikaan er niets vind, want het is echte Europese film. Wel zitten er veel Amerikaanse kenmerken in zoals geweld en een achtervolgingen, maar ook is er ook een rit door een tunnel die gewoon een rit door een tunnel is. Je herkend de invloed van Anton Corbijn direct al bij het opening shot, een bijna zwart-wit landschap met  daarna een snelle opbouw van een tedere sfeer waar abrupt een einde aan komt. Clooney speelt, net als de anderen, erg goed terwijl de sfeer langzaam wordt opgebouwd . Op het eind van de film voel je volkomen vertrouwd met de hoofdpersoon, ga je volkomen mee in zijn teleurstelling en onmacht over de situatie en accepteer je het niet Amerikaanse einde. Kortom een heerlijke film: een 8.

Gelijk vanaf het begin is het genieten, inclusief de gruwel van afgehakte ledematen en rond spattend bloed en bekende acteurs. Alles maar dan ook alles in de film is overdreven en heel gestileerd goedkoop in beeld gebracht. Als op een laptop het pasword goed wordt geraden staat er groot op het laptop scherm: BINGO. Verder vertellen over de inhoud van Machete heeft geen zin, want als Tarantino/Rodriguez fan  moet je deze film gewoon zien. En ohja als je nog een plek voor je mobiel zoekt, de film bevat een tip. Een 9.