Alain z'n Weblog

Na enkele weken eindelijk weer een keer naar de SneakPreview. Even leek deze film over de vervolging en veroordeling van de daders van de succesvolle aanslag op George Wastington in 1865 een interessante film te worden, een sterren-cast met o.a. James McAvoy (die ik vorige week nog in X-men zag), Robin Wright en Kevin Kline. Helaas was het een authentiek kostuum drama (niet mijn favoriete genre) met een Amerikaanse moraal. Omdat ik ooit in Washington D.C. was, was het wel leuk om die omgeving te zien zoals die er in 1865 uit gezien zou moeten hebben. Een 5.

Ook deze week geen Sneak Preview maar wel een film die het op een bioscoop scherm goed zou moeten doen. De special effect doe net inderdaad prima op het doek en zien er perfect uit. Maar de techniek kan helaas niet de ongeloofwaardigheid van sommige gebeurtenissen en eigenschappen van de “superkrachten” verhullen. Natuurlijk zijn de superkrachten van de vorige X-men films ook onmogelijk, maar deze keer vond ik sommige toch wat overdreven, bijvoorbeeld de “duivel”. De grappen over het haar (dat in deze film er nog is) van Xavier zijn erg leuk, maar veel grappen zijn flauw, een 6.

Alweer geen Sneak Preview, dus maar een keuze gemaakt uit het huidige film aanbod. Pirates of the Caribbean moet je gewoon op een groot scherm zien. De actie scènes en beelden van piratenschepen komen dan het beste over. Ook in deze vierde “Pirates” ontbrak de actie niet, maar ik vond het verhaal veel minder aanspreken en simpeler dan de vorige keren. Ook de “enge” scènes waren veel minder spannend. Het schip dat balanceerde was erg leuk “gevonden”, maar wat de Spanjaarden nu toevoegden, ik weet het niet. Dat Keith Richards weer een kleine rol had was een verrassing. Een 7.

Een film over de gevaren van Internet.Thema: “On the internet nobody knows your a dog”. Een rustig tempo en emotionele scenes doen een “tearjerker” vermoeden, maar het valt mee. Clive Owen groeit wat langsaam in z’n rol, maar naar het einde toe speelt hij indrukwekkend. Het einde is nog redelijk verrassend en daarom een 6. En, joepie, eindelijk weer eens vrijkaartjes gewonnen.

Drie Nederlandse jongeren twee van Marokkaanse en een van Tunesische afkomst brengen een taxi van Amsterdam naar Rabat. Het wordt een hele leuke road-movie. Met verrassende, frustrerende  en leuke momenten. Alle ingrediënten voor een goed film en als dan ook nog de acteurs/actrices er duidelijk plezier in hebben en heel goed acteren, valt er van alles op z’n plaats. De sfeer van film doet denken aan “Souf Souf Habibi” maar met veel meer diepgang. Meer vertel ik niet, ga ‘m gewoon zien, ik heb er van genoten een 8.

Net als het publiek heeft de hoofdrol speler in het begin geen idee wat ‘m overkomt. En samen met het publiek ontdekt Jake Gyllenhaal wat er werkelijk “aan de hand is”. Dat wordt gaande weg steeds ongeloof waardiger, en op het eind zit er natuurlijk de typische Amerikaanse oplossing van het “happy end” in. Aan het begin is daardoor de spanning een stuk groter dan op het eind. Het thema had wel iets van “12 Monkeys” maar in de “Source Code” heeft iedereen veel meer controle over de situatie . Al jaren fan van Gyllenhaal (sinds Donnie Darko) maar toch was ik onder dit keer weer onder de indruk van de verwarring en berusting die Jake wist over te brengen, een 7.

Franse films maken vaak indruk, maar deze Belgisch Franse comedy ontstijgt het niveau van een klucht nauwelijks. Natuurlijk valt er hier en daar wat te lachen, maar alles is wel erg cliché. Zo ontbreekt de “snel uit het raam, want daar komt iemand aan” scène niet en zie je de meeste grappen al van verre aankomen. Ook wist je van te voren dat het “eind goed al goed” zou worden zonder onverwachte plot wendingen. Bij lange na niet het niveau van bijv. “Hot Fuzz” maar omdat de beide hoofdrol spelers er duidelijk plezier in hadden en af en toe prachtige gelaat uitdrukkingen lieten zien toch een 5.

In de sneak van vorige week zat al de trailer van deze film, die actie en spanning suggereerde. Het was inderdaad een spannende film die heel goed werd opgebouwd en de actie scènes pasten prima in het verhaal en duurden niet te lang. De constante spanning en de inzichten die je als kijker krijgt voorgeschoteld zonder dat er van alles wordt uitgekauwd vond ik erg goed. Bruno Ganz speelde een prachtige rol, als ex Oost-Duitse stazie, net als is “Das leben der anderen”. Ook Sebastiaan Koch uit die film deed mee. Omdat alles zich afspeelt in Berlijn voelt de film ook authentiek. Zelfs de bom met count-down teller had een verrassing, een 8.

Na 2 weken zonder, weer een sneakpreview. Helaas vond ik het geen leuke film. De beelden waren mooi, maar de hoofdpersoon kon alleen maar vaag in de camera kijken en verder niets. Gelukkig deed ook Christoph Waltz (Inglorious Basterds) mee die de rest van de acteurs dan ook volledig van het doek speelde. En wat een einde, bleh. Het leukste van deze sneak: de Griekse pita gyros die we achter aten. Een 5.

Alweer een Nederlandse film in de sneak, maar wat een verschil met de vorige (Black Butterflies en Sonny Boy). Van de acteurs straalde het plezier en enthousiasme. Paul de Leeuw speelde heel prettig, het leek wel of ie gewoon zichzelf was. Het verhaal is tragisch maar door het natuurlijke verloop wordt je helemaal meegesleept. Omdat de dramatische scenes niet “overdone” zijn en van normale lengte (in tegenstelling tot in de hiervoor genoemde films) was er een goede balans. Ook het typisch Nederlands functioneel bloot ontbrak gelukkig. Gelachen en gehuild: een 8.