Alain z'n Weblog

Omdat deze sneak reeds in de rest van de wereld in de zomer van 2013 was uitgekomen, had ik “Snowpiercer” al gezien. Dit was de tweede keer in al die jaren sneak dat me dat is gebeurd. De vorige keer was “Get Shorty” die ik in Amerika al had gezien toen de film alsnog in de sneak kwam. Omdat ik de eerste keer “Snowpiercer” zonder ondertitels zag miste ik toen een stuk mono/dialoog in het Koreaans waardoor ik nu het einde beter begreep. Het verrassende gegeven: “het laatste beetje mensheid op een rijdende trein” bleek echter minder verassend voor de inhoud. Er zijn wel prachtige scenes en vreemde karakters, maar bijvoorbeeld de rol van Tilda Swinton was zo ‘over-done’ dat ik het irritant vond worden. Ook de apocalypse waar naar toe werd gewerkt viel uiteindelijk tegen en kwam nogal onwerkelijk over, zelfs in de context. Grappig detail: Vooraf aan deze gewelddadige trein film een “reclame” voor minder geweld in de trein van de NS. Een 7.

Al vanaf het eerste shot is duidelijk dat deze sneak een film van Wes Anderson is, nagenoeg ieder decor is heel symmetrisch en het kleur gebruik is net als moonlight Kingdom en The Darjeeling Limited. De sterren cast past goed in die omgeving en spelen met plezier hun rol. Regelmatig veroorzaken de gestylde beelden een glimlach en krijg je onmiddellijk trek als er weer een prachtig gebakjes van Mendl’s in beeld komt . Het verhaal ontwikkelt zich langzaam naar en hoogtepunt, eindigt toch een beetje flauw maar kent veel leuke onderdelen, zoals de gevangenis ontsnapping. Een 8.

Een prachtige film waar niet alleen de acteurs maar ook de beelden indruk maken. En dat in het zwart-wit, of juist dankzij het zwart-wit. Het landschap en het troosteloze bestaan in het midden van Amerika zijn zeer nadrukkelijk in iedere scene aanwezig. Het bepaald de sfeer van de film van het begin tot einde. De meestal ingehouden emoties en gevoelens komen zo echt over, dat het af en toe wel een documentaire lijkt. De situaties die ontstaan zitten vol humor, maar bijvoorbeeld ook een ontmoeting tussen broers die elkaar al jaren niet hebben gezien zit vol humor. Het voor Amerikaanse begrippen rustige einde maakt de film helemaal compleet. Een 9.

De Amerikanen hebben zo hun eigen soort kostuum films zoals deze sneak die in de jaren 70 speelt. De acteurs hebben er duidelijk plezier om er verkleed bij te lopen. Christian Bale is bijna onherkenbaar, vele tientallen kilo’s zwaarder dan in bijv “The Machinist”. Het verhaal, waarvan “some of it actually happened”  bouwt langzaam op naar de climax maar wordt dan helaas afgeraffeld. Een 7.

Het is in het begin even spannend waar deze film gaat eindigen. Al snel wordt je echter in het verhaal gezogen, dankzij het geweldige spel van Matthew McConaughey die duidelijk voor de film  gewicht heeft verloren. Wederom een waar gebeurd verhaal, maar gelukkig wordt er niets overdreven. De emoties lopen aardig op maar de acteurs en het script blijven passend ingetogen, geen overdreven heldendaden of overgeacteerde diepe ellende. Na Wolf of Wall Street (ook met McConaughey overigens) zag ik wederom een indrukwekkende film. Een 8

Na een lange tijd geen Sneak eindelijk weer tijd voor de Sneak Preview in Utrecht by Wolff Camera. Al snel wordt duidelijk dat deze film een drama met een “sentimental journey” wordt. De hoofdrol spelers Judi Dench en Steve Coogan doen hun best. Steve is ingehouden grappig en Judi een sterke oude vrouw. Het verhaal dat gebaseerd is op ware gebeurtenissen, komt langzaam tot een emotioneel einde. De oude filmpjes die tussen de scenes zijn te zien of er deel van uitmaken lopen iedere keer net iets vooruit op de gebeurtenissen. Daardoor snap je die gebeurtenissen als kijker onmiddellijk en trek je dezelfde conclusies. Niet mijn favorite type film, een 6.

Al enkele weken geen Sneak gezien, dus tijd voor een film. De laatste tijd maakt DiCaprio al indruk op mij (Django Unchained) en in deze film speelt hij ook weer geweldig. Normaal ben ik niet van de “gebaseerd op een waar verhaal” film maar het verhaal gaat vanaf het begin als een dolle en je wordt meegesleept in de wereld van sex, drugs en geld. Martin Scorsese brengt de delirium scenes geweldig in beeld en doen denken aan bijvoorbeeld “Fear and Loathing in Las Vegas”. Voor een Amerikaanse film is de sex overigens wel heel expliciet in beeld maar het past goed in de film en toont de gekte die ontstaat als je Miljoen Dollar per week verdient. Maar ook de meer subtiele  scenes zijn erg goed, zoals op de luxe boot waar de DiCaprio een informeel overleg heeft met de FBI heeft, de spanning sluipt er prachtig in. Kortom (drie uur) genoten.

The Fitfh Estate gaat over Wikileaks maar vooral over de personen Julian Assange en Daniel Berg. De historie wordt vlot in beeld gebracht, en is goed te volgen. De Hoofdrol spelers zijn goed gecast en je voelt bijvoorbeeld onmiddellijk het gebrek aan sociale vaardigheden. De hacker scene wordt aardig waarheidsgetrouw weergegeven inclusief de Club-Mate en IRC chat channels. De situatie die bij de amerikaanse overheid ontstaat na het publiceren van de door Bradley Edward Manning grote hoeveelheid gelekte documenten, wordt met humor in beeld gebracht. Als IT-er heb ik er wat moeite mee dat Daniel met een blade-server (breedte: de helft van 19″) ergens naar binnen loopt, maar in het volgende shot een 1U 19″ server in een rack plaatst. Één van de locaties in de Film is wel heel bijzonder: Vierhouten, The Netherlands. Daar vond in 2009 het computerkamp Hacking At Random (HAR) plaats en Assange was daar aanwezig, net als ik. Assange heb ik toen niet gezien (ik zat waarschijnlijk ergens in een tent met een biertje) maar het blijkt maar weer dat het een kleine wereld is. Ook al weet je hoe e.e.a zal aflopen is het een spannende, onderhoudende film, een 8.

Al eerder zag ik in de sneak een film over de piraterij in de huidige scheepvaart: “Kapringen“. Als Captain Phillips maakt Tom Hanks indruk maar het lukt deze film niet om de spanning te laten voelen zoals de Deense film dat wel lukte. Ook hier wordt weer duidelijk dat niet alleen de gijzelaars slachtoffer zijn maar ook de (in dit geval) Somalische gijzelnemers eigenlijk geen keuze hebben. Zoals men in de film zegt: “We have bosses”. Het waar gebeurde verhaal neemt een onverwachte wending die ik niet zag aankomen maar het bombastische einde is wel weer erg Amerikaans inclusief een onfeilbare U.S. Navy en super stoere Navy Seals. Tijdens de pauze blijk ik als enige de sneak vorige week goed voorspeld te hebben en win dus de twee vrij kaarten voor volgende week en 4 film posters. Een 7.