Alain z'n Weblog

Een box film met Jake Gyllenhaal blijkt in de opening van de fim. Ondanks het hoge “Rocky” gehalte en het Amerikaans einde, maakt de film indruk. Door het duidelijk fysieke spel van de hoofdrolspelers is aan hun lichaamstaal goed te zien wat ze mee maken en voelen. De box scenes zijn niet bijzonder gefilmd maar worden gelukkig nooit langdradig. Achteraf blijkt op wikipedia dat Southpaw een woord is voor een links handige boxer. Een 7.

Even lijkt de sneak preview zich in de jaren 90 af te spelen. Maar als hoofdrolspeler Shameik Moore z’n kamer uit gaat blijkt het gewoon 2014. Een grappig en zeer vermakelijk verhaal volgt een kansarme afro-american (nigga) die fan is van de Hip-Hop 90’s  en probeerd toegelaten te worden tot Harvard. Natuurlijk gaat het niet om het doel, maar de weg er naar toe. Met veel humor, snelheid en een beetje romantiek blijft het van het begin tot het eind genieten, een 8.

De sneak preview heeft een summer-break. Maar.. behalve de sneak preview waar ik al meer dan 20 jaar naar toe ga, blijkt op er dinsdag avond in Pathé Rembrandt Utrecht ook een sneak preview. Dus ook deze week gewoon een sneak preview. Het gegeven van deze Science Fiction, geheugen transfer is wel vaker behandelt maar het geheel voelt als een origineel. De de uitwerking van de problemen die ontstaan of die zouden kunnen ontstaan vind ik wat slap. Zeker omdat Ryan Reynolds vooral een “healthy Body” is niet overkomt als een karakter met problemen. Het einde is wel heel erg Amerikaans. Een 6.

De laatste sneak voor de “zomerstop”. Zomerstop? in de 20 jaar dat ik naar de sneakpreview in Utrecht ga is er nog nooit een zomerstop geweest. Erger nog, het is nog maar de vraag of Bios Wolff (over genomen door het belgische Kinepolis in Juli 2014) nog doorgaat met de sneakpreview. Ik durf er nog niet aan te denken. De film over een hoog bejaarde Sherlock Holmes kon helaas het slechte nieuws over de sneak niet doen vergeten. Het verhaal, het plot de karakters, niet kon echt boeien en alles was wel heel erg vergezocht is. Misschien dat de Oscar jury er nog iets aan vind en dat het de Oscar hit wordt, zo vond ik “The King’s Speech” ook niet geweldig maar daar dacht de jury anders over. Een 5.

Van Al Pacino ben ik geen echt fan maar in deze film vond ik ‘m geweldig. Het verhaal is gebaseerd op een werkelijk gegeven, de gebeurtenissen zelf zijn dus niet echt gebeurd. Een pop-rock-stetr die tot inkeer komt, zijn holle bestaan en het zingen van 30 jaar oud hits achter zich wil laten en zijn “verloren” zoon terug wil. Al Pacino speelt het op een heel natuurlijke wijze met heel veel plezier en een geloofwaardige oprechtheid, ik moest er veel om lachen. De plotwendingen zijn verrassend en het einde bijna on-amerikaans. Een 8.

En dan bereikt ons het slechte nieuws: de sneak preview Utrecht in gaat waarschijnlijk stoppen! volgende week zou wel eens de laatste kunnen zijn.

Als met behulp van een flashback en een voice-over de situatie van de Adaline (Blake Lively) duidelijk is, kan het romantische gedeelte van de film beginnen. Michiel Huisman mag het hart van Adaline proberen te veroveren. Naast het basis thema romantiek, komt er door de “Highlander” situatie van Adaline wat meer diepte in de film en is het interessant hoe ze met haar dilemma’s omgaat.  Ondanks een verrassende plotwending is de film mij net iets te zoet, een 7.

Net als vorige week een film met een titel die niet wordt verklaard in de film maar waarschijnlijk wel in het boek. Kostuum drama’s kunnen me zelden boeien. Saai, traag en plot-wendingen die je al van verre ziet aankomen. Een hoofdrol speelster die regelmatig een minuut in beeld is terwijl ze naar buiten kijkt of iets anders niet interessants doet. Alleen de hond zorgt voor een versassing. En alhoewel ik een weids landschap shot in bijvoorbeeld een Western prima kan waarderen is het in beeld gebrachte Engelse landschap niet interessant. Binnen zijn genre vast een topper, maar voor mij niet, een 4.

Heel snel zien we het verleden van de karakters in deze film over rusland in de Stalin jaren voorbij gaan. Het geeft een duidelijk aan wat de motivatie van de verschillende hoofdpersonen is. De titel verklaring zou er ook uit moeten blijken, in het boek waarop de film is gebaseerd gebeurd dat vast, maar in de film niet. Of bedoelen ze weeskind nummer 44? De spanning zit vooral in de manier waarop de russen elkaar eenvoudig het  leven zuur kunnen maken door te zeggen dat iemand een verrader is. Het moordonderzoek wat er tussen door loopt is veel minder spannend. Ik heb het idee dat het script teveel wil vertellen in een korte tijd en dat er van alles wordt “afgeraffeld”. En het einde kon me helemaal niet bekoren. Een 7.

Een duitse film over de oorlog die zich afspeelt eind jaren 50. Duitsland is dan nog niet toe aan de werkelijkheid van de wreedheden van Wereldoorlog II. Een jonge advocaat gaat ondanks de tegenwerking achter de Nazi’s aan die zich in Auschwitz misdroegen. De manier waarop het allemaal in beeld is gebracht in een prachtig jaren 50 decor, maakt grote indruk. Anders dan in de franse sneak week 15 “Les héritiers” word er subtiel maar veel indrukwekkender omgesprongen met de verschikkingen van de Oorlog. Een 8.