Alain z'n Weblog

Rayn Reynolds vind ik altijd leuk om te zien zeker als ie een type speelt als Deadpool, zoals in deze film. Het verhaal dat zich grotendeels afspeelt in een 3D Game maakt het mogelijk om alles in het absurde te overdrijven. Toch blijft het allemaal erg vermakelijk en weet Rayn een en ander goed te relativeren door subtiel af en toe het bioscoop publiek aan te kijken met opgetrokken wenkbrauwen. Natuurlijk speelt ook de liefde een grote rol in deze Amerikaanse actie film. Nogmaals de film kijken en dan alleen letten op referenties naar andere films en naar Games is zeker een optie. De virtuele wereld eindigt bijvoorbeeld op de zelfde plek als in “The Trueman Show” en er duikt regelmatig iemand door een “Portal”. Een 7.

Zoals gewoonlijk bij het Louis Hardlooper complex in Utrecht voor de film een live verhaal over de film. Een combinatie van een David Lynch en David Croonenberg film zou dit zijn. En inderdaad is er de vervreemding van Lynch en het futuristische van Croonenberg maar de film staat zeker op zichzelf. Wat vooral indruk maakte was de pijn en de jeuk die de hoofdrol speelster voelde, die kwam van het scherm echt binnen. Dat terwijl er allerlei geweld om de hoofdrolspeelster heen gebeurde dat je zonder gevoel voorbij ziet komen. De film muziek is ook een belangrijke factor die de sfeer bepaald, ik kon die zeker waarderen en heb weer een nieuwe band (voor mij althans) leren kennen: “Future Islands”. Een 8.

Nog geen Sneak Preview te vinden in Utrecht, zou ie nog wel terug komen? Gekozen voor een Nederlandse film en de tweede wereld oorlog, een standaard combinatie. Toch vind de film niet standaard. Het is een vlot verhaal met een Engles, Duits en Nederlands perspectief. De acteurs zijn gewoon goed en overtuigend. Ondanks de vele locatie wisselingen en verschillende personen op die locaties, is alles goed te volgen zonder dat het extra word toegelicht aan het publiek. Van het begin tot het eind spannend. Is dit de nieuwe “Soldaat van Oranje”? Nee, daarvoor missen teveel niet oorlog thema’s. Een 8.

De bioscopen zijn weer open en mijn laatste film in de bios was begin september 2020. De dinsdagavond Sneak Preview is nog niet terug, het wordt een film in het Louis Hartlooper Complex. Alhoewel ik vaak niet enthousiast wordt van de tekst “based upon a true story” is het deze keer extra indrukwekkend. Het duurde even voor ik werd meegenomen in het verhaal en de karakters, maar dan zit ik er dan ook echt in. Ik word meegesleurd naar het frustrerende einde terwijl heen en weer geslingerd tussen sympathie en afkeer. Je begrijpt de emotionele rollercoaster van de hoofdrolspeler en die weet dat ook geweldig over te brengen, misschien zelfs af en toe iets te overdreven. Na het einde van het verhaal komen de “true after stories” en beelden, ze maken het verhaal nog indrukwekkender, een 8.

Als fan van Quentin Tarantino is dit een hele leuk documentaire. Natuurlijk heb ik alle 8 (en meer) films gezien die worden besproken en het is leuk om er weer fragmenten uit terug te zien. Zeker als er door de interviews een andere kijk op wordt gegeven of nieuwe feiten worden verteld (voor mij dan). Natuurlijk vind iedereen QT geniaal en geweldig en wordt er geen enkele kritiek geleverd. Ook miste ik enkele belangrijke acteurs die blijkbaar hun medewerking niet verleenden en wordt er wel erg opzichtig afstand genomen van de Harvey Weinstein affaire. Dat ik deze documentary op het grote scherm zag voegde ook niet echt iets toe, een TV was ook prima geweest, een 7.

Een SciFi en dan ook nog van Christopher Nolan, die wilde ik zeker zien, in Cinema Gouda op 4K scherm. Dat is blijkbaar een ding tegenwoordig. Wat begint als een “gewone” actie film wordt gaande weg een bijzondere film met nog steeds actie scenes, maar ze worden steeds moeilijker te volgen. De uitdaging zit er in te bijven begrijpen hoe en wat. Gelukkig lukt dat aardig want zoals dat gaat in Amerikaanse films, wordt veel minstens twee keer uitgelegd. Op het grote scherm zag het er allemaal goed uit. Ik denk dat op een kleiner scherm de indrukken veel minder zijn. Prachtig hoe de muziek de richting van de acties volgt. “Gebeurd is gebeurd”, vond ik echter een wel erg makkelijk om over de problemen van tijdreizen te stappen, Een 8.

In deze corona tijd geen sneak dus af en toe toch een film in de bios. Dit keer een Braziliaanse in het Louis Hartlooper Komplex. Gelijk vanaf het begin wordt je ondergedompeld in een misschien typisch Zuid-Amerikaan gevoel, warme temperaturen en verhitte discussies. Als de langzaam maar zeker duidelijk wordt wat er nu echt aan de hand is, neemt geweld een steeds belangrijkere plaats in en wordt er niemand gespaard. Ondanks de soms absurde situaties past alles mooi in elkaar en achteraf had ik even het Quentin Tarantino film gevoel. Een 9.

De Corana crisis heeft er voor gezorgd dat ik drie maanden geen sneak meer zag en nu de bioscopen weer open gaan blijkt er nog geen sneak te draaien. Toch naar een (Nederlandse) film van de jongens van Rundfunk. De “zaal” blijkt de roof-top zaal, op het dak van de Bioscoop Pathé Leidse Rijn, en zo wel heel Corona proof. Als de film om 22:00 begint is het buiten nog niet helemaal donker en de trailers zijn bijna niet te zien. Maar als de film echt begint is het donker genoeg en al vanaf het begin zit ik er “midden in”. Rundfunk kende ik al van het theater en natuurlijk van de TV-serie en deze film is in dat opzicht geen verrassing. Maar in vergelijking met andere Nederlandse films is het wel een heel verfrissende, soms schokkende, soms belachelijke film, maar vooral is het een film vol humor. Woordspelingen en de verwarring die ontstaat als bijvoorbeeld de Familie Tent een plaats heeft gehuurd voor hun camper en de Familie Camper een familie tent zorgen er voor dat je constant met je volle aandacht bij wat er op het doek gebeurd moet blijven. De details zijn vaak volledig uitgewerkt volgens mij heb ik er verschillende gemist. Een hele leuke Nederlandse film, een 9.