Na enkele weken eindelijk weer een keer naar de SneakPreview. Even leek deze film over de vervolging en veroordeling van de daders van de succesvolle aanslag op George Wastington in 1865 een interessante film te worden, een sterren-cast met o.a. James McAvoy (die ik vorige week nog in X-men zag), Robin Wright en Kevin Kline. Helaas was het een authentiek kostuum drama (niet mijn favoriete genre) met een Amerikaanse moraal. Omdat ik ooit in Washington D.C. was, was het wel leuk om die omgeving te zien zoals die er in 1865 uit gezien zou moeten hebben. Een 5.
Sneak Preview Week 29: The Conspirator
August 9th, 2011North Sea Jazz en Prince
July 11th, 2011
Nog nooit was ik naar North Sea Jazz geweest, maar toen ik hoorde dat dit jaar Prince er een concert zou geven wilde er toch wel een keer heen. Helaas mislukte het bestellen van de speciale Prince kaartjes en hadden we na twee dagen proberen nog steeds alleen de toegang op zaterdag voor het North Sea Jazz festival. Er was echter een reële mogelijkheid dat we via-via toch nog toegang zouden kunnen krijgen tot het Prince optreden. Omdat op zaterdag om 17:00 direct bij de aanvang van het festival een optreden was dat we wilden zien, vertrokken we om iets voor 4 en stonden we om kwart over vijf te kijken naar Amadou en Mariam. De blinde Malinese zanger/gitarist en zangeres, twee zangeressen/danseressen een keyboard speler, een Jembee speler, een drummer en een DJ speelden een prachtige mix tussen traditioneel en pop. Omdat de zaal niet vol was konden we bijna helemaal vooraan staan en genieten van de zang en dans. Daarna een klein stuk je echte Jazz gezien van het Antonio Faraò trio, die overigens met z’n vieren waren. Knap gespeeld, maar niet mijn soort Muziek. Met Giel Belen als DJ dronken we een Mojto en aten we wat op het dakterras. Het was prachtig weer en de sfeer van het festival begon wat meer ontspannen te worden. In eerste instantie voelde de omgeving en sfeer van North Sea Jazz aan als een soort “beurs” maar naarmate de avond voorderde veranderde dat dus. Op het terras kregen we tevens de bevestiging dat we bij het Prince concert konden zijn, geweldig.
Na een Hamburger die beduidend beter smaakte dan een gemiddelde festival burger stapten we een tent binnen waar de mij onbekende Otis Taylor en z’n band speelde. Ook hier konden we helemaal naar voren lopen en aan de zijkant kijken naar een geweldig optreden. Vooral de Violiste en de jonge lead-gitar vielen op door hun plezier en enthousiasme dat ze overbrachten. De violiste zagen we later “gewoon” tussen de North Sea Jazz bezoekers lopen en ze knikte enthousiast toen een van ons een duim opstak naar haar. Dat de artiesten ook gewoon rondlopen en andere optredens bezoeken heeft een hele positieve invloed op de sfeer van het festival. In de wat fabriekshal aandoende zaal “Nile” zagen we vervolgens Chaka Chan. Wat een stem en wat een emotie, maar toen Chaka Chan begon te vertelen over “God” haakte ik af. Gelukkig maakte Selah Sue alles weer goed. Ik kende deze Belgische zangeres al van haar debuut CD. En ook live lukte het haar om haar typische stemgeluid dat doet denken aan Macy Gray en de muziek die doet denken aan Björk heftig op je in te laten werken.
Tja, en toen maakten we iets mee dat ik maar één keer in mijn leven denk mee te maken: Een Prince concert zien vanaf de eerste rij (tegen het hek, aan de rechterkant van het middden van het podium). Als 40 jarige tussen de “die-hard fans” uit heel Europa die elk concert bezoeken en al de hele dag in de rij hebben gestaan om als eerste binnen te zijn. Ooit (heel lang geleden) zag ik Prince 2x live (Lovesexy en Sign’o’Times Tour) en draaide ik z’n platen grijs. Later dwaalden hij en ik een andere kant op. Nu speelde Prince geweldig en had er echt plezier in, terwijl ik samen met mijn vriendin (ook van ooit, later en nu) van heel dichtbij elke seconde heb staan genieten en (bijna) alles heb meezongen, Geweldig!!! Prachtig!!! Geen woorden voor.
Geen Sneak toch film: X-men, First Class
July 10th, 2011
Ook deze week geen Sneak Preview maar wel een film die het op een bioscoop scherm goed zou moeten doen. De special effect doe net inderdaad prima op het doek en zien er perfect uit. Maar de techniek kan helaas niet de ongeloofwaardigheid van sommige gebeurtenissen en eigenschappen van de “superkrachten” verhullen. Natuurlijk zijn de superkrachten van de vorige X-men films ook onmogelijk, maar deze keer vond ik sommige toch wat overdreven, bijvoorbeeld de “duivel”. De grappen over het haar (dat in deze film er nog is) van Xavier zijn erg leuk, maar veel grappen zijn flauw, een 6.
Geen Sneak toch film: Pirates of the Caribbean, On Stranger Tides 2D
June 29th, 2011
Alweer geen Sneak Preview, dus maar een keuze gemaakt uit het huidige film aanbod. Pirates of the Caribbean moet je gewoon op een groot scherm zien. De actie scènes en beelden van piratenschepen komen dan het beste over. Ook in deze vierde “Pirates” ontbrak de actie niet, maar ik vond het verhaal veel minder aanspreken en simpeler dan de vorige keren. Ook de “enge” scènes waren veel minder spannend. Het schip dat balanceerde was erg leuk “gevonden”, maar wat de Spanjaarden nu toevoegden, ik weet het niet. Dat Keith Richards weer een kleine rol had was een verrassing. Een 7.
Sneak Preview Week 24: Trust
June 15th, 2011
Een film over de gevaren van Internet.Thema: “On the internet nobody knows your a dog”. Een rustig tempo en emotionele scenes doen een “tearjerker” vermoeden, maar het valt mee. Clive Owen groeit wat langsaam in z’n rol, maar naar het einde toe speelt hij indrukwekkend. Het einde is nog redelijk verrassend en daarom een 6. En, joepie, eindelijk weer eens vrijkaartjes gewonnen.
Sneak Preview Week 23: Rabat
June 8th, 2011
Drie Nederlandse jongeren twee van Marokkaanse en een van Tunesische afkomst brengen een taxi van Amsterdam naar Rabat. Het wordt een hele leuke road-movie. Met verrassende, frustrerende en leuke momenten. Alle ingrediënten voor een goed film en als dan ook nog de acteurs/actrices er duidelijk plezier in hebben en heel goed acteren, valt er van alles op z’n plaats. De sfeer van film doet denken aan “Souf Souf Habibi” maar met veel meer diepgang. Meer vertel ik niet, ga ‘m gewoon zien, ik heb er van genoten een 8.
Fietsen in de Vogezen 2011
June 8th, 2011
Ook dit jaar weer naar de Vogezen (La Bresse) om tegen de bergen op te fietsen. Er was alleen de 5de dag een beetje regen waardoor ik die laatste fietsdag van 18:00 tot 19:50 heb gefietst (maar wel een heel heel steil weggetje) omdat toen de zon weer scheen. Totaal 400km en 7640 hoogte meters op de fiets meestal met 15 anderen. Maar ook 5 keer een lekker 3 gangen menu gegeten als groep van 16. En zelfs 24 afleveringen van seizoen 4 van “Big Bang Theory” gezien ‘s avonds op het balkon en tijdens de regen ochtend. Elke rit is volledig gelogd door mijn fietscomputer:
Dag 1: Garmin Connect Info Google Earth File (KML)
Dag 2: Garmin Connect Info Google Earth File (KML)
Dag 3: Garmin Connect Info Google Earth File (KML)
Sneak Preview Week 21: Source Code
May 26th, 2011
Net als het publiek heeft de hoofdrol speler in het begin geen idee wat ‘m overkomt. En samen met het publiek ontdekt Jake Gyllenhaal wat er werkelijk “aan de hand is”. Dat wordt gaande weg steeds ongeloof waardiger, en op het eind zit er natuurlijk de typische Amerikaanse oplossing van het “happy end” in. Aan het begin is daardoor de spanning een stuk groter dan op het eind. Het thema had wel iets van “12 Monkeys” maar in de “Source Code” heeft iedereen veel meer controle over de situatie . Al jaren fan van Gyllenhaal (sinds Donnie Darko) maar toch was ik onder dit keer weer onder de indruk van de verwarring en berusting die Jake wist over te brengen, een 7.
NLUUG Voorjaar 2011: Open is Efficiënt
May 19th, 2011
Regelmatig bezoek ik de congressen van de NLUUG. “Open is efficiënt” was dit keer het thema. Dat open efficiënt is, is iets dat vooral de overheid (die per definitie al open zou moeten zijn) nog niet begrijpt. Het recente gedoe om de Wet Openbaarheid Bestuur (WOB) is daar een voorbeeld van. Omdat het plaatsen van een verslag op deze plek de site wel erg onoverzichtelijk maakt een link naar mijn verslag van de lezingen die dag:
Sneak Preview Week 20: Rien à Déclarer
May 18th, 2011
Franse films maken vaak indruk, maar deze Belgisch Franse comedy ontstijgt het niveau van een klucht nauwelijks. Natuurlijk valt er hier en daar wat te lachen, maar alles is wel erg cliché. Zo ontbreekt de “snel uit het raam, want daar komt iemand aan” scène niet en zie je de meeste grappen al van verre aankomen. Ook wist je van te voren dat het “eind goed al goed” zou worden zonder onverwachte plot wendingen. Bij lange na niet het niveau van bijv. “Hot Fuzz” maar omdat de beide hoofdrol spelers er duidelijk plezier in hadden en af en toe prachtige gelaat uitdrukkingen lieten zien toch een 5.
