Alain z'n Weblog

In plaats van de al aangekondigde 60 in plaats van 30, dit keer zelfs 70 ronden bij de C2. Dit betekende echter niet dat er rustig werd gereden. Vooral de eerste 20 ronden ging het hard. Van de 9 SC Gouda deelnemers moesten er toen al enkele opgeven. Toen het groepjes van 7, inclusief een SC Gouda rijder en 2 van de C1 die buiten mededingen aan de wedstrijd mochten deelnemen, eindelijk een ronde voorsprong had op ‘t peloton werd het wat rustiger. Naast een paar plaag stootjes bleef het tempo goed te doen. Mijn deelname aan een tussen sprint met als prijs een reep chocola voor de eerste drie was net succesvol dacht ik, want vierde. Achteraf bleek dat de prijs gewoon aan de eerste 3 van de 7 koplopers was vergeven en dat ik helemaal geen kans had gemaakt. Gelukkig kun ik herstellen en was ik 6 ronden voor het einde klaar voor de eindsprint van het peloton. Dat peloton kreeg op ronde 6 de bel en ik reed aardig vooraan maar de 65 ronden hadden z’n tol geëist en ik eindigde als achtste van het peloton, dertiende totaal. Petje af voor de SC Gouda rijder die bij het afsprinten van de kopgroep 2de werd. (ronde tijden)

Voor het eerst dit seizoen was het koud langs de kant van de ijsbaan en pas na enkele rondjes op het ijs was ik “op temperatuur. Samen met minstens 8 andere SC Gouda leden, waarvan 3 dames, en in totaal 80 rijders, begon ik aan de 30 ronden. Door de goede ijskwaliteit lag het tempo van het peloton aardig hoog. Toen er vlak voor mij in de bocht iemand onderuit ging en een ronde later een SC Gouda rijder viel, ging het tempo nog iets omhoog. Er werd wel geprobeerd om van het peloton weg te rijden maar al die pogingen stranden onmiddellijk. Diepzitten en afzetten was genoeg om te versnellen en het gat dicht te rijden. De hele wedstrijd probeerde ik voorin te rijden, maar met nog acht ronden op de teller wist ik ,dat ik voorin moest blijven om een goede positie te hebben bij de onvermijdelijke massa sprint. 3 ronden voor het eind bleek ik echter toch niet op een ideale plek te zitten en moest ik buitenom om weer bij de eerste 20 te komen. Dat lukte nog, maar toen ik in de laatste 2 ronden nog verder naar voren wilde, reden er veel schaatsers in de weg die wel met de sprint meededen maar niet versnelden. Een SC Gouda rijder werd onderuit gereden in de chaos van de eindsprint. De 15de plek die ik uiteindelijk op de eindstreep had, was niet het maximum haalbare. Ik had eerder voorin moeten zitten, een les voor volgende keer. (ronde tijden)

Maar liefst 8 SC Gouda rijders aan de start van de C2 zondag avondmarathon over dit keer 35 ronden. Al vanaf het begin werd er hard gereden. Het resultaat van de vele ontsnappingen was een groepje van tien met uiteindelijk één SC Gouda lid. De andere twee vielen weer terug in het peloton. Terwijl ik ergens bij de eerste tien van ‘t peloton reed leek het even of het groepje toch weer terug gepakt kon worden. Maar er werd niet goed samen gewerkt in het peloton. Één rijder in het bijzonder reed op kop, ging niet opzij en liet het gat 100 meter groter worden. Of ‘t opzettelijk was weet ik niet maar ik raakte er aardig gefrustreerd van en gebruikte die energie om toen ik op kop kwam om flink door te rijden. Het resultaat was dat ik met een andere rijder 50 meter voor het peloton reed. Omdat het tempo al heel lang vrij hoog lag lukt het echter niet om weg te blijven. Ondertussen wist het het groepje met voorsprong het peloton op een ronde te zetten. Vermoeid begon ik aan de eindsprint van het peloton dat 5 ronden voor het eind al moest af sprinten om de rijders met voorsprong de gelegenheid te geven ongestoord de eindstrijd aan te gaan. Helaas geen punten maar wel een voldaan gevoel en een spannende wedstrijd meegemaakt. (ronde tijden)

De opkomst van de SC Gouda leden bij mijn C2 klasse was dit keer weer goed, ik telde er vijf in een SC Gouda tenue. Het ijs zag er na de dweil prima uit, echt glij-ijs, wat betekend dat er vanaf het begin lekker door geschaatst wordt. Een lang gerekt peloton zorgde er niet alleen voor dat er ruimte was om een volledige afzet te maken maar ook dat er af en toe een breuk in het peloton ontstond. Met die volledige afzet was zo’n gat zo weer dicht gereden. Zoals altijd ging het eerste gedeelte van de 30 ronden bijna ongemerkt voorbij. Toen er 2 rijders zich van het peloton wisten los te maken en een derde het gat probeerde dicht te rijden was het nog 8 ronden voor de finish. Bij 3 rijders met een voorsprong is het nog steeds mogelijk om hoog in de einduitslag te eindigen door voorin de eindsprint van het peloton te eindigen. Met dat gegeven probeerde ik langzaam naar voren te komen, het lukt me echter niet snel genoeg en bij het ingaan van de laatste ronde reed ik op ongeveer de 20e positie aan de buiten kant. Om nog verder naar voren te rijden moest ik ver buiten om over het niet gedweilde ijs. Ik ging nog wel wat rijders voorbij maar meer dan een 13de plaats werd het niet. (ronde tijden)

De temperatuur buiten is nog steeds vrij hoog voor de tijd van het jaar en dat is te merken aan het ijs op de baan van Utrecht. Zacht, stroef en onmiddellijk aangeslagen. Als een “wat zwaarder” persoon heb ik daar meer last van, maar het mooie van Marathon schaatsen is dan weer wel dat iedereen het zelfde ijs heeft. Er bestaat niet zoiets als het voordeel van een rit na de dweil. Omdat er er snel was gedweild is er maar iets meer dan de helft van de baan gedweild, iets waarbij ik bij eindsprint rekening mee moet houden, niet te ver buitenom. Al snel na de start van de marathon over 30 ronden met deze keer weer een grote groep rijders, blijkt al snel dat het ijs inderdaad invloed heeft op het wedstrijdverloop. Het lukt niemand om weg te rijden en de groep rijdt compact. Een vaak twee en soms drie rijen breed peloton zorgt er voor dat als je even niet oplet je snel weer achteraan rijdt. Daardoor wordt het een klein beetje chaotisch, maar dat zorgt wel voor afleiding en het rondebord staat al op 8 als ik voor de eerste keer er naar kijk. Bij de eerste 20 blijven rijden is mijn reactie daarop met als resultaat dat ik 2 ronden voor het einde derde, achter twee SC Gouda rijders rij. Beide hebben sprint capaciteiten hebben maar degene die op kop rijdt lukt het niet te versnellen en als de laatste ronde ingaat wordt ik inmiddels buitenom ingehaald. De laatste bocht kom ik aan de binnenkant weer aardig wat rijders voorbij en uiteindelijk ga ik als negende over de finish. Bezweet, maar zeker tevreden zie ik bij de hoogste categorie (de C1) Jochem Uytdehaage toch nog verrast worden door Antoine de Schipper. (ronde tijden)