Alain z'n Weblog

Ook dit jaar gaan de clubkampioen-schappen skeeleren van S.C. gouda gewoon door. Omdat het evenement dit keer niet telkens uitgesteld hoeft te worden door het “slechte weer” vind alles plaats in het licht, voor mij een nieuwe ervaring. De laatste keer op skeelers was de vorige clubkampioenschappen dus ik maak me geen illusies en probeer in ieder geval voorzichtig te zijn. Tijdens de pupillen en junioren wedstrijden zie ik af en toe een val op het asfalt, knap hoe die jeugd weer opkrabbelt, maar ik wil dat graag vermijden. In mijn leeftijd categorie zijn drie deelnemers en gelukkig ontstaat er een gezonde competitie waarbij er geen risico’s genomen worden. Bij eerste onderdeel, de “one lap”, moet ik in de andere twee deelnemers mijn meerdere erkennen, hun ervaring met de snelheid in de bochten kan ik niet evenaren en ik kom als derde over streep. De punten koers over uiteindelijk 9 ronden is meer mijn ding en ik raak verwikkeld in een strijd om de meeste punten. Het resultaat is dat de nummers 1 en 2 waar ik bij hoor, evenveel punten hebben, maar omdat mijn tegenstander als eerste over de finish gaat, heeft hij gewonnen. Natuurlijk als afsluiter de “Goudse mijl”, ik weet mijn tijd van vorig jaar met 3 seconden te verbeteren en weet, volgend jaar moet dat weer lukken. Behalve het rijden van mijn wedstrijden is er genoeg tijd om de andere categorieën te zien rijden, plezier te zien hebben of juist super serieus bezig te zijn. “Deelnemen is belangrijker dan winnen” zou ik kunnen zeggen, maar volgend jaar wil ik wel hoger op het podium komen, hopelijk kan dan het indoor skeeleren in de winter ook weer doorgang vinden zodat ik in ieder geval de bochten kan trainen. Of is het misschien het materiaal, het viel me op dat alle snelle rijders een frame met drie in plaats van vier wielen hebben.

Vorig jaar stond ik aan de kant als toeschouwer bij de clubkampioen-schappen skeeleren 2019. Toen ik het deelnemers veld zag van mijn category masters (40+) dacht ik, ‘volgend jaar doe ik mee”. Ik skeeler bijna nooit maar het was duidelijk dat dat geen belemmering is om deel te nemen. Natuurlijk was de ongedwongen en gezellige sfeer zoals gewoon bij de meeste SC Gouda evenementen voor jong on oud de tweede factor die me dit jaar de skeelers deed onderbinden. Bij de start van de eerste wedstrijd, een 400 meter rondje, blijkt dat de andere masters (40+) het natuurlijk gewoon allemaal serieus nemen en ben ik veel te langzaam met starten. Uiteindelijk weet ik ondanks mijn voorzichtige bochten toch als derde te finishen dicht achter nummer twee. Voor de puntenkoers over twaalf ronden van 400 meter ben ik veel mee alert bij de start, maar een bij wedstrijd over twaalf ronden is natuurlijk de start van minder belang. Ondertussen is het al donker geworden en de twaalf ronden voelen dan ook als een echte schaatsmarathon op het ijs. Ik kom in een soort “flow” een rij de rondjes zonder al te veel inspanning en boven verwachting met een een goed gevoel en snelheid uit. Uiteindelijk wordt ik tweede van de vier masters en mag op op het 1.5 meter podium mijn mediale in ontvangst nemen.

De afsluiter van de avond is de “de Goudse mijl”, een ronde over de Goudse wielerbaan. Mijn tijd van 2:31.386 is geen topper maar wel een die ik volgend jaar wil verbeteren. Deze mooie, gezellige en goed georganiseerde avond bevestigd dat ik inderdaad volgend jaar die poging ga wagen.