Alain z'n Weblog

Bij aanvang van de laatste Marathon van de Zondagavond competitie lijkt het er op dat het een spannende wedstrijd gaat worden. Prima ijs, “slechts” 40 ronden en de top van het klassement is aanwezig. Al snel probeert er een groep van 8 rijders weg te komen. Als ik zie dat daar twee SCGouda rijders bij zitten, ga ik uitgebreid op kop rijden op het tempo laag te houden, dat lukt even maar de ontsnapten worden snel terug gehaald zodra ik van kop ben. Er zijn nog enkele individuele ontsnappingen maar niemand komt echt weg, daarvoor houd men elkaar te veel in het oog. Het word tien ronden voor het einde dan ook duidelijk dat het een eindsprint gaat worden. Met nog twee en een halve ronde te gaan zie enkele bekende sprinters naar voren versnellen en ik probeer mee te rijden. Met nog twee ronden op het bord lig ik 20 meter achter een groepje van zes rijders die een eindsprint aankunnen. Het lukt me niet om aan te sluiten en ik rij tot de bel voor de laatste ronde achter de feiten aan. Dan komen er rijers van achteren over me heen een de laatste honderd meter moet ik vechten om niet te veel plaatsen te verliezen. Een 12de plaats is het resultaat. Drie ronden voor het einde valt die andere Veteraan van SCgouda, daardoor kan ik hem in het klassement nog net kon inhalen. Een 22ste plaats in het eind klassement is een mooie afsluiting van het zondagavond marathon seizoen. (ronde tijden)

Met de start om 22:45 wordt dit een hele late marathon. De afstand wordt ingekort tot 40 in plaats van 50 ronden en ook het aantal deelnemers valt tegen. Het goede ijs zorgt er voor dat ik het tempo goed kan bijhouden en voorin mee rij. Als er 6 rijders ontsnappen met een SC Gouda rijder erbij probeer ik op kop het tempo van het peloton laag te houden maar al snel wordt ik ingehaald en merk ik dat met de harde wind op kop rijden geen goed idee was. Ik heb lang nodig om  te herstellen. Vier ronden voor het eind komt de ontsnapte groep dicht bij het peloton. Er is dan ook verwarring als het ronde bord op 1 staat maar het peloton nog twee ronden moet en de koplopers de bel krijgen. De sprint duurt dan ook twee ronden. Het lukt me om mee te doen met de eindsprint maar ik kom net te kort om met de juiste rijders om de 7de plek te strijden. De volgende dag zie ik de officiële uitslag die lang op zich liet wachten doordat de koplopers en het peloton door elkaar door de finish reden, ik ben 16de. (ronde tijden)

Na een korte hoogte stage skien, had ik weer zin in een marathon. Een late start en “maar” 40 ronden. Bij 10 graden buiten temperatuur is het ijs na enkele ronden een vertragende factor. Het is te merken aan de ronden tijden, echt snel gaat het niet. Ik heb geen moeite om het bij te houden. Er ontstaat enige verwarring als een rijder een rondje pakt, die een C1 rijder blijkt te zijn en dus niet mee telt voor de C2 wedstrijd. 10 ronden voor het eind wordt duidelijk dat het een massa sprint gaat worden. Niemand van de C2 heeft officieel een rondje voorsprong dus de bel zal gaan als het ronden bord op 1 staat. Twee ronden voor de bel is het dringen voorin en er wordt fanatiek geschaatst. Dat betekend dat er hier en daar wordt geduwd en dat er rijders dwars door het peloton schieten op zoek naar een goede plaats voor de sprint. Bij de bel rij ik ronde de 15de plek. Door beide bochten te versnellen weet ik naar verder naar voren te komen. Op de laatste 100 meter behoud ik positie en op de streep steek ik nog net mijn schaats voor de rijder naast me over de streep. Een 9 plek en een val als gevolg. Zonder enige schade sta ik op met een voldaan gevoel, een goede wedstrijd gereden. (ronden tijden)