Alain z'n Weblog

Een Franse Sneak die zich afspeelt in de banlieue waar Victor Hugo “Le Misérables” schreef. Een feit dat de politieagenten door de wijk rond rijden proberen te leren aan een nieuwe collega. De manier van filmen geeft het gevoel dat je met hun in de auto zit, met de agenten mee loopt over straat of tussen de kansarme kinderen staat. Ondertussen ontvouwd zich een geweldig plot en de authentieke acteurs slepen je mee in situaties die leiden tot een prachtige ontknoping. Het on Amerikaanse einde past perfect, maar niet iedereen in het Sneak publiek snapte dat. Voor mij heeft “La Haine” (Sneak week 44, 1995) een waardige concurrent gekregen, een 8.

Een heerlijk rechtbank drama met als achtergrond rassen discriminatie in de jaren ’80, begin ’90. Jami Fox en Michael B. Jordan zitten goed in hun rol en Tim Blake Nelson doet geweldig goed mee. De frustratie met het “white male” establishment voel je langzaam maar zeker van het doek de zaal in komen. Gebaseerd op ware gebeurtenissen, duidelijk te merken als bij de aftiteling nog even wordt genoemd word wat er van iedereen is geworden inclusief foto. Een 7.

Het is lang geleden dat de Sneak een Italiaanse film was. Natuurlijk gaat deze over de maffia, eh nee de “Cosa Nostra”, maar wel gebaseerd op ware gebeurtenissen. Anders dan in Amerikaanse films van dit type zijn de acteurs geen knappe/perfecte mensen maar hebben doorleefde gezichten die een authentiek gevoel geven. Het eerste gedeelte van de film is even moeilijk om te volgen. Behalve dat er heel veel verschillende namen worden genoemd moet je als niet Italiaanse sprekende kijker volledig op de ondertiteling vertrouwen. Door de manier van problemen oplossen door de Cosa Nostra wordt het aantal mensen dat een rol speelt steeds kleiner en is de film ook beter te volgen. De sfeer in de film deed me denken aan “La piovra” een Italiaanse serie die ik in de jaren tachtig zag. Een 7.

De eerste minuut van deze film gemist omdat dit keer de Sneak een half uur eerder begon dan normaal. De spanning zit er gelijk goed in en blijft de hele film. Toch zijn enkele scene’s wel heel voorspelbaar. De spanning tussen de informant/infiltrant en z’n opdrachtgever geeft extra diepte maar wat er op de achtergrond speelt is wel heel zwart-wit. Een 7.

De carierre van Nicolas Cage begon mooi met “Moon Struck” en “Wild at Heart” de laatste tijd gaat het echter berg afwaarts. Deze sneak toont dat maar weer eens aan. Cliche na cliche, alles zie je van verre aankomen en het wordt nooit echt spannend. Geen idee waarom Femke Jansen, met hele slechte makeup, heeft gekozen voor haar rol. Een 5.

Verrassende Sneak dit keer. Nog geen trailers of iets dergelijks vooraf gezien, dus echt een verrassing. Edward Norton speelt een private detective met een verkeerde verbinding in z’n hoofd. Dat uit zich in Gilles de la Tourette en het vermogen om gesprekken gedetailleerd te onthouden. Omdat het zich afspeelt in de jaren 50 is een heleboel, zelfs letterlijk, zwart-wit. Alec Baldwin is helemaal in z’n element als arrogante politicus. Na twee uur en twintig minuten komt er een accepteerbaar einde aan het verhaal. Dankzij Edward een 8.

Een RomCom is waarschijnlijk het genre van deze Sneak. Ik vond ‘m echter heel weinig komisch of romantisch, wel saai, voorspelbaar, stereotype en onecht. Alexandra Daddario en Tyler Hoechlin proberen als hoofdrol spelers grappig te doen of romantisch maar ik vind het vooral ongemakkelijk overkomen, misschien is het in sommige scenes de bedoeling maar ik onderga het net als de hond in de film, zonder enige reactie. Een 5.

Alweer ( Little Monsters ) een zombie film in de Sneak. Ooit zag ik het eerste deel van dit vervolg. Toen erg vermakelijk en ook nu van begin tot eind met een glimlach zitten kijken naar afschrikwekkende zombies. De aanwezige humor leidt regelmatig tot hardop lachen. Het verhaal gaat misschien iets te veel van “de hak op de tak” maar blijft gewoon leuk. De verwijzing naar deel een zijn heel grappig en overal duiken letterlijk de overleving regels op. Woody Harrelson en Jesse Eisenberg zijn een goed op dreef en hebben er duidelijk plezier in. Emma Stone en Zoey Deutch doen daar vrolijk aan mee, Abigail Breslin valt er een beetje buiten. Aan het eind wordt op geweldige wijze excuses gemaakt voor het Murray’en. Een 8.

Horror is niet mijn favoriete genre en van deze sneak zag al een trailer waarbij ik dacht “niet mijn film”. De horror valt mee en vooral thema’s als gedachten lezen en telepathie voeren de boventoon. De referenties naar “The Shining” waarop deze film een soort vervolg is, zijn goed gedaan. Het verhaal is dan ook gebaseerd op “deel twee” van Stephen King. De nieuwe elementen worden echter al snel eentonig en te vaak herhaald. Soms zijn de plot wendingen verassend maar meestal voorspelbaar. Ewan McGregor is geloofwaardig als alcoholist maar later als geesten jager vond ik hem uitdrukkingloos en saai. Een 6.

Wat heel even lijkt op een standaard Amerikaanse oorlog film (in Afganistan) blijkt een indrukwekkend en waargebeurd verhaal. De situaties waarin de jonge soldaat terecht komt doet je regelmatig nadenken, “Wat zou ik zelf doen?”. Alexander Skarsgård speelt de “squad sergeant” overtuigend waardoor het gevoel dat de soldaat heeft ik ook als kijker voelde. De Amerikaanse film kijkers zullen de film vast een niet te hoog cijfer geven, het anti oorlog gehalte is namelijk hoog. Een 7.