Vorig jaar de 2017 editie gemist, maar gelukkig kan ik dit jaar weer deelnemen aan de zwaarste zomeractiviteit van S.C. Gouda: De Ijzersterk Trofee. Een mini triathlon van 10 ronden fietsen, 2 ronden hardlopen en 5 ronden skeeleren op de 1250 meter lange wielrenbaan van Excelsior. De eerste sessie is het fietsen. Om de 15 seconden wordt er gestart en dankzij de transponder worden alle tijden correct genoteerd. Op de fiets met een gemiddelde snelheid van 35.3 en hardslag van 170 volgens Strava reed ik me helemaal kapot. Gelukkig was er even rust voor de volgende onderdelen begonnen die wel direct na elkaar zijn. Ondanks de rust duurde het een halve ronde voor mijn benen doorhadden dat ik aan het lopen was en lukte het om er een aardig tempo in te houden. Omdat ik tot nu to bij iedere Ijzersterk veel tijd had verloren bij het wisselen van hardloop schoenen naar skeelers had ik dit keer mijn veters uit de skeelers gehaald. Zo kon ik makkelijk in de schoen stappen en snel de klittenband vast maken. Weinig tijdverlies dus met het wisselen, maar 5 ronden skeeleren viel wel heel erg tegen. Al na twee ronden protesteerde alle spieren in mijn benen. Ik voelde in een bocht mijn niet al te vast zittende, want zonder veters, skeelers zwabberen en ben wat voorzichtiger gaan rijden. Diepzitten lukte al lang niet meer. Niet als laatste eindigen in een klassement waar de gemiddelde leeftijd zeker de helft van de mijne is, is ook dit keer weer gelukt. Het was uitstekend weer met misschien iets te veel winden en de organisatie was weer prima op orde. Achteraf geeft de Ijzersterk Trofee veel voldoening, maar vooraf zie ik er toch altijd een beetje tegenop: 3x kapot gaan in 50 minuten in drie verschillende disciplines. Volgend jaar weer!