Iedere keer als ik een Franse film zie ben ik verbaasd over hoe goed ik ‘m vind. Er heerst een bepaald soort sfeer waardoor je onmiddellijk in de film zit. Deze kende een enorme spanning die pas na de pauze tot een climax komt om vervolgens zeer verrassend verder te gaan om met een prachtige “chute” af te lopen. Wat ik vooral knap vond was de manier waarop Ludivine Sagnier speelde dat ze een rol speelde en dat je dat als kijker ook door had maar dat het subtiel genoeg was. Een aanrader, een 8.