Het is lang wachten en al laat in de avond, maar dan sta ik eindelijk aan de start van een C2 marathon over “slechts” dertig ronden. Er staat aardig wat wind dus misschien ligt het tempo wat lager. En inderdaad er wordt niet idioot hard gereden in het begin en omdat ontsnappen aan het peloton onmogelijk blijkt met deze wind, heb ik het vermoeden dat het een peloton eindsprint gaat worden. We rijden vaak in een lang gerekt lint onze ronden en als de bel klinkt zit het hele peloton inderdaad nog bij elkaar. Mij lukt het niet om er een eindsprint “uit te persen” maar ik kom toch nog als 12de over de finish en ben tevreden met het resultaat van deze “kort maar krachtige” marathon.