Het trimmers schaats weekend is dat jaar weer in Haarlem en inclusief een KNSB Marathon Cup. Natuurlijk verzamelen we in Gouda bij de Mammoet en verdelen we ons over de beschikbare auto’s. De navigatie stuurt ons dwars door Haarlem maar toch komt iedereen ongeveer gelijk aan bij de Ijsbaan. Eerst een kopje koffie in het sfeervolle ijsbaan café/restaurant “Maartens Café-Restaurant”. Iedereen heeft “er zin in” en staan we om 12:00 allemaal op het ijs om ons eerste uur training te krijgen van Lisanne Buurman, Iris van der Stelten en Jane Ravenstein. Omdat in de WhatsApp groep vooral gevraagd naar bochtentechniek verbetring, is dat wat we voorgeschoteld krijgen. Het eerste uur clinic vliegt voorbij en is het tijd voor een pause om te lunchen. Ikzelf gebruik die pauze om snel een meegebrachte boterham te eten en om vervolgens, terwijl de rest in het cafe lunched, een extra aantal ronden te rijden. Als ik ergens boven de honderd 120 ben, wat mooi te zien is op het elektronische ronden scherm dankzij mijn transponder, is het tijd voor het tweede deel van het zaterdag clinic programma. Doordat iedere groep nu een andere instructeur voor zich heeft leidt dat tot nieuwe inzichten of net die opdracht waarbij je denkt, hé bedoelen ze dat!. Omdat we ‘s avonds op tijd willen zijn om de KNSB marathon te zien die ook in Haarlem plaatsvindt, gaan we op tijd van het ijs af, checken we in het naast de ijsbaan gelegen hotel en lopen daarna naar een gezellig restaurant in Haarlem. Aldaar wordt behalve lekker gegeten na een dag schaatsen natuurlijk ook de nieuwe schaatstechniek inzichten besproken. Als ik weer terug op de ijsbaan ben kan ik net de KNSB marathon-cup dames hun laatste ronden zien rijden. De 125 ronden van de heren topdivisie zijn zoals altijd als ik het live zie, spectaculair snel en gebeurt er van alles. Oud clubgenoot Sjoerd den Hertog wordt uiteindelijk tweede voor Jorrit Bergsma en achter Bart Holwerf, geweldig resultaat! Terwijl een gedeelte van de trimmers groep nog een afsluitende borrel in het ijbaan café/restaurant drinkt, duik ik alvast in bed, moe van de 182 ronden die ik uiteindelijk heb gereden op de zaterdag. Na een uitgebreid ontbijt in het hotel, checked iedereen uit en staan we zondag om 10:30 op het ijs voor een bijna 2 uur durende clinic. Tom den Heijer, Femke Mossinkhoff, Anna den Hertog en Nienke den Hertog zijn gedurende de zondag onze instructeurs. Behalve serieus werken aan technische schaats uitdagingen is er ook tijd om te spelen. Met behulp van een soort kwartetten met marathon ploegen, blijkt hoe fanatiek iedereen is. Er wordt hard en snel geschaatst zonder uitzondering. Gelukkig is er een geheel verzorgde lunch als onderbreking voordat we aan het tweede en laatste deel van de zondag beginnen, iedereen heet het uiterste gegeven tijdens het kwartetten. Ook de laatste twee uur “schieten” voorbij. En wat blijkt, als iedereen z’n best doet kan diep zitten nog veel dieper. In die laatste training wordt door een van de trainers een uitspraak gedaan die me het meest is bijgebleven en zeker voor mij iets nieuws toevoegt: “Stomp in de maag, kont omlaag”. Na een laatste chocomel met slagroom o.i.d. in het café/restaurant is het tijd om naar huis te gaan. Ik heb het idee dat iedereen met een moe maar voldaan en “ik heb weer wat geleerd” gevoel naar huis gaat, ik in ieder geval wel. In de whatsapp groep verschijnen tijdens het weekend vele foto’s, maar ook filmpjes van schaatsende trimmers. Als ik mezelf achteraf in zo’n filmpje zie rijden denk ik “Na bijna 50 jaar schaatsen heb ik het al aardig onder de knie”, maar volgend jaar moet ik zeker weer aan dit weekend deelnemen, want er valt nog van alles te verbeteren.