Het is nog steeds erg warm om te schaatsen op een kunstijsbaan, toch staan we met 40 C2 rijders klaar voor een wedstrijd over 35 ronden. Net als vorige keer probeer ik te ontsnappen aan het peloton maar mijn pogingen stellen weinig voor en er gaan weinig mensen mee. Het zachte ijs zorgt er voor dat het zwaar is om een met een klein groep een voorsprong op te bouwen en uiteindelijk lukt dat dan ook niemand in het peloton. Een peloton sprint blijkt onvermijdelijk. Door het grote aantal deelnemers rijden we de laatste 2 ronden 3 rijen dik en is het moeilijk om een goede positie te krijgen of te behouden. Zeker als er ook om me heen rijders vallen. Met veel gedrang wringt een rijder zich voor mij er tussen. Ik laat het gebeuren om een val te voorkomen, maar daarna laat de rijder een gat vallen. Ik moet de laatste driehonderd meter dat gat dicht rijden en ook nog proberen buitenom naar voren te komen. Het lukt me niet om echt te versnellen en kom als 14de over de finish. Volgende keer niet zomaar iemand er tussen laten, ondanks het risico van een val.