Met nog steeds een goed gevoel van het “rondje pakken” van de vorige keer begin ik vol vertrouwen aan deze C2 wedstrijd over 45 ronden. Al vanaf de loze ronde wordt er stevig door gereden. De eerste 10 ronden rijdt het peloton in een lang lint wat betekent dat het hard gaat. Daarna neem ik deel aan twee pogingen om met een groepje aan het peloton te ontsnappen, maar deze mislukken. Wel lukt het een rijder om alleen een ronde in the halen. Direct na de tussensprint rij ik bij de eerste tien en zie drie rijders iets voor het peloton rijden. Ik twijfel even, want er zit een rijder van vorige week bij waarmee ik het rondje inliep, maar besluit dan toch om niet naar het groepje te rijden. “Ze zullen wel weer terug gepakt worden” blijkt uiteindelijk een niet waar een het lukt ze om ook een ronde in te lopen. Het hele peloton blijft tot de bel “met het rondenbord op zes” bij elkaar terwijl ik baal van de verkeerde keuze die ik heb gemaakt. Met een snelle laatste ronde van 32,5 lukt het me om op de 17de plaats te eindigen, blijkbaar hebben andere rijders een nog snellere laatste ronde. Achteraf blijkt dat met een rondje onder de 30 dat inderdaad het geval is. Ook blijkt achteraf dat bij de drie rijders nog een tweede rijder zat die vorige week in het inhaal groepje mee deed, een extra bevestiging dat ik de verkeerde keuze maakte.