Veel minder moe of “onder invloed” dan de vorige keren sta ik aan de start met een grote groep rijders voor maar liefst 60 ronden. Het lukt me om meer voorin te rijden waardoor ik minder last heb van tempowisselingen of het spontaan ontstaan van gaten voor mij in het peloton. Wel heb ik na een ronde of 20 een kleine inzinking, maar gelukkig blijf ik gewoon in het peloton meerijden. Enkele rijders ontsnappen en krijgen een voorsprong. Als blijkt dat de ontsnapping een kans van slagen heeft, rijden er nog meer naar de kopgroep. Zo ontstaat er uiteindelijk een kopgroep van 10 rijders die uiteindelijk ook een ronde inhaalt op het peloton. Om nog in de punten te rijden moet ik dus bij de eerste 10 van het peloton eindigen, besef ik me als er word omgeroepen dat het peloton bij het rondebord op 11 moet afsprinten. het lukt me om naar voren in het peloton te komen en ook te blijven. Met het rondebord op 12 rijdt ik buitenom nog verder naar voren en rij uiteindelijk uit de bocht voor de laatste ronde als tweede het rechte stuk op naar de bel. In die honderd meter naar de bel word ik aan alle kanten ingehaald. Ook de laatste ronde lukt het me niet meer om te versnellen en als 20st (30ste totaal) ga ik over de finish na 50 ronden. ( ronde tijden )