Na een schaats clinic in Inzell had ik toch nog de energie om een Marathon te rijden. Omdat er nog tijd over is worden er 50 in plaats van 40 ronden gereden. Het Utrechtse ijs voelt na een paar dagen op het super-ijs van Inzell, aan als slecht dooiend natuurijs. Gelukkig wordt er nog wel gedweild voor de C2 categorie. De C4 en C3 hadden die luxe niet. Ik ondanks een hele dag in de auto zitten, rijdt ik de gehele marathon lekker mee. Als er een groepje van vier rijders een rondje probeert te in te halen, mis ik het feit dat er twee vallen en de andere twee weer terugzakken naar het peloton. Daardoor heb ik het idee dat we eerder moeten afsprinten. Als ik het getal drie denk te horen, maak ik me als het ronde bord op 4 staat klaar voor een sprint. Maar bij er gaat geen bel en ik besef dat we gewoon bij de 50 ronden uitrijden. Ondanks dat het me lukt een gaatje dicht te rijden dat een rijder voor mij laat vallen ten opzichte van het sprintende peloton, lukt het me net niet om bij de eerste twintig te eindigen. (ronde tijden)