In maart 2010 kocht ik mijn eerste GPS hardloop computer de GARMIN Forerunner 110. De twee en een half jaar dat ik ‘m gebruikte bleef ik gecharmeerd van z’n eenvoudigheid en robuustheid. Maar omdat ik voor bijna de helft van het geld de TomTom Runner kon “krijgen” besloot ik na het lezen van de specs op de TomTom website de TomTom Runner aan te schaffen. Natuurlijk eerst een test met de twee GPSen over het zelfde rondje om het verschil te voelen en zien. Beide wegen 50 gram en zijn niet erg groot en ze voelden dus bijna hetzelfde. Bijna, want de TomTom geeft behalve geluid signalen ook tril signalen. Erg handig omdat ik vaak de kilometer piep van de Garmin niet hoor en dan mijn tussentijd mis. De TomTom heeft een nachtstand waardoor de display constant is verlicht, ook erg handig want lopend op het lichtknopje van de Garmin drukken is nog wel eens mis gegaan waardoor ik bijvoorbeeld per ongeluk op stop drukte. Helaas is de leesbaarheid ondanks de verlichting ‘s avonds en ‘s nachts tijdens het lopen (met 12,5 km per uur zit er aardig wat beweging in je arm) van de kleine lettertjes onmogelijk. Ook de “pace” die per kilometer in het verlichte display komt is moeilijk te lezen, dat was is bij de Garmin veel beter, mits je op het lichtknopje drukt natuurlijk. Overdag heb ik overigens geen problemen met de kleine letters en kan ik alles wel lezen. Blijkbaar is de kleurstelling en lettertype van de TomTom niet getest in het donker met een bewegende arm. Wat er in de display allemaal te zien is, is makkelijk aan te passen op de TomTom, bij de Garmin was er geen keus. De fix van de GPS is bij de TomTom veel sneller en ook de nauwkeurigheid als de fix er is, is beter. Achteraf bleken de beide GPSen ongeveer dezelfde waarden te geven, de Garmin had het startpunt niet correct en er is een verschil van bij de tijd per kilometer. Ik zal aan de TomTom nog zeker moeten wennen, maar de voordelen wegen zeker op tegen het nadeel. TomTom Runner op Runkeeper en Garmin Forerunner 110 op RunKeeper (zelfde route, zelfde tijdstip).