Als onderdeel van het bedrijven team van mijn huidige werkgever Portavita doe ik mee met de Dam tot Dam loop: 10 Engelse mijl (16.1 Km) van Amsterdam naar Zaandam. Om kwart over 10 met de trein naar Amsterdam Centraal, verzamelen, een team foto, plastic zak met spullen inleveren (die in Zaandam weer tevoorschijn komen) en dan in het startvak wachten tot ik mag vertrekken. De 10 Km Singelloop een week geleden ging in 4:20 per kilometer dus ik dacht 16 Km onder de 5 minuten per kilometer te doen en zo op ongeveer 1:20 uit te komen. Het eerste gedeelte gaat door de IJ-tunnel, geweldig gezicht al die lopers, een geweldig geluid van trommels maar geen GPS ontvangst en dus heb ik geen idee hoe hard ik ga. Als ik eindelijk een een goed GPS signaal en een tussentijd krijg blijkt dat ik 4:40 min/km loop. Omdat ik me prima voel bij die snelheid besluit ik om te proberen dat tempo vol te houden. Dat valt niet mee, en dat komt niet om dat ik moe wordt, maar omdat het wel een erg massaal gebeuren is en met 55.000 inschrijvingen loopt er altijd wel iemand voor je die een lager tempo heeft en dus moet inhalen. Bij dat inhalen moet ik erg opletten dat ik niemand omverloop of me verzwik op stoepranden of de berm. Bij 8 kilometer besef ik me dat ik pas op de helft ben, bij een 10Km ben je er dan bijna, nu moet ik deze afstand nog een keer. Ik heb echter het gevoel dat ik het tempo nog wel even kan volhouden. Pas na het 13 Km punt zie ik dat mijn tempo iets inzakt, gelukkig lukt het me om het tempo weer iets op te voeren. De laatste twee kilometer probeer ik me volledig te concentreren en loop ik uiteindelijk 4:30 min/km. Door de concentratie mis ik wel enkele aanmoedigingen van bekenden hoor ik achteraf. Behalve heel veel deelnemers zijn er ook heel veel toeschouwers die er langs de kant een feest van maken heel wat anders dan de zomeravond-cup die ik voor de vakantie liep maar vergelijkbaar met de Goudse Singelloop. Na 1 uur 16 minuten en 9 seconden kom ik in Zaandam over de finish (GPS gegevens). Een hele goede tijd waar ik heel tevreden mee ben. Het ophalen van de plastic zak met spullen en in de trein naar huis geraken gaat gepaard met een hoop dringen maar als ik uiteindelijk om kwart over vijf weer thuis ben voel ik me goed en besef ik dat ik heel goed gelopen heb.[adsense type=”small-rectangle”]