Na twee weken zonder marathon en met maar weinig tijd en mogelijkheden wegens sneeuw en ijs op de straat om te trainen, eindelijk weer een marathon. 35 Ronden met een iets kleiner peloton wegens sinterklaasavond. Er wordt aardig doorgereden en ik rijd ergens achterin mee. Op tien ronden voor het eind dacht ik, “als het zo door gaat moet ik stoppen”, maar blijkbaar heeft dan het hele peloton dat gevoel want het tempo gaat even omlaag en ik kan iets naar voren rijden en mijn rug strekken. 2 ronden voor het eind rij ik bij de eerste 20 en kan ik mee doen met de eindsprint. Ik kan nog iets naar voren opschuiven en zoals gewoonlijk valt er nog iemand in de laatste bocht zodat ik zeker bij de eerste 15 eindig. Als echter de einduitslag bekent gemaakt wordt sta ik niet bij de eerste 20. In het jury huis wordt speciaal voor mij nog een keer naar de finish-video gekeken. Respect voor de jury overigens, die nummers kan lezen waar mensen hun handen voor hebben of zelf onduidelijk zijn. Mij hadden ze inderdaad gemist, ik ging duidelijk als 12de over de finish. Ik probeer bij het finishen altijd mijn rechter been te stekken zodat mijn nummer duidelijk te lezen is en ook dit keer blijkt dat te werken, er bestaat geen twijfel, men had mij gewoon vergeten op te schrijven. Transponder tijden