Na een intensief weekend sta ik aan de start voor een masters 6 banen wedstrijd in Utrecht. Ook dit jaar heb ik me weer ingeschreven met de alleen de hoop om de vijftig ronden bij het peloton te kunnen blijven. Het aantal deelnemers is niet groot en je verschuilen in het peloton is moeilijk. Het gevolg is dat ik vooral achteraan in het peloton rij. Gelukkig vallen er niet veel gaten in het peloton en lukt het om achterin mee te rijden. Het gaat allemaal niet gemakkelijk en met nog zeventien ronden op het bord kom ik achter iemand te rijden die besluit er mee te stoppen. Ik zit er naast in de bocht en moet helemaal naar buiten uitwijken als hij overeind komt. Bijna vanuit de kussens zien ik dat het peloton inmiddels vijfentwintig meter verder rijdt. Ik probeer het nog een paar slagen maar het is duidelijk, ik kan het gat niet meer dichtrijden. Ik ben tevreden met de drieëndertig ronden in het 6 banen masters peloton. Maar als het peloton bij het rondebord op elf af moet sprinten had ik misschien nog even door moeten rijden om in ieder geval in de dag-uitslag opgenomen te worden. Een overweging voor volgende keer.