Ook dit jaar start het schaatsseizoen met een (C2) Marathon. Dit jaar had ik de dag van te voren echter alvast geschaatst op het publieks uur. Met een goed gevoel sta ik aan de start voor een proef-marathon over 30 ronden. Het ijs is met de buiten temperatuur van eind september niet snel en er wordt vrij rustig gereden. In het begin rij ik in het midden van het peloton maar ik voel dat ik gewoon voorin kan mee doe en rij naar voren. Er zijn enkele rijders die proberen weg te komen van ‘t peloton, ik ga een paar keer mee of neem het initiatief om het gat dicht te rijden. Toch mis ik een groepje dat ontsnapt en het lukt ze om het peloton op een ronde te zetten. In mijn poging om het gat dicht te rijden wordt ik wel gevolgd maar niemand neemt over als ik “de kop overgeef”. Eerder afsprinten dus. Ik kan goed mee met de sprint maar rij niet tactisch genoeg om hoger te eindig als zevende van het peloton en als tiende in de uitslag. De laatste ronde ging in 32.300, wat het goede gevoel dat ik de hele marathon had bevestigde.