Voor de start van de 45 ronden voel ik een “gezonde” spanning. Het ging tot nu toe zo goed dat ik heel benieuwd ben of dat ook dit keer weer lukt. Na enkele ronden voel ik dat het prima lukt, ik kan de versnelling van het peloton goed bijhouden en voorin mee rijden. Er probeert af en toe iemand aan het peloton te ontsnappen maar dat lukt niet. Even rij ik in een groepje van 10 rijders die een kleine voorsprong hebben, maar niemand rijdt echt door en al snel zijn we weer bijgehaald. Daarna, net als ik op onopzettelijk op kop van het peloton rij, gaat de bel voor een tussensprint met een reep chocolade voor de eerste drie over de finish. Ik doe geen moeite wetende dat ik een sprint van kop af nooit ga winnen of bij de eerste drie eindig. Met nog een ronde of acht te gaan probeer ik voorin het peloton te blijven. Dat valt niet mee, regelmatig rijden we in drie rijen naast elkaar ik ik moet enkele malen buitenom om weer bij de eerste tien te komen. Bij de bel voor de laatste ronde, zit ik wel voorin maar toch merk ik weer dat de jonge rijders makkelijker versnellen. Ik kan meedoen en proberen mijn positie te behouden, rijders inhalen lukt niet en ik kom als 12de over streep. (ronde tijden)