Een middag whisky drinken overgeslagen om deze zondagavond fris aan de start te kunnen staan. Dit jaar start de Marathon reeds om 19:15, vandaar dat het #zambonishot een lichte lucht laat zien. Leuk om te zien dat er veel nieuwe, jonge rijders van SC Gouda aan de start staan voor een Marathon van 40 ronden. De tweede C2 oefenwedstrijd en dus nog niet voor het klassement. Gelijk na de loze ronde rij ik naar voren en probeer de eerste ronden daar te blijven. Dit lukt en vanaf de tiende plek zie ik 4 rijders aan het peloton ontsnappen, 2 daarvan zijn SC Gouda leden, anders dan vorige week besluit ik om te proberen het gat naar het groepje dicht te rijden. Dat gaat wonderlijk goed. Als ik er bijna bij ben merk ik dat ik slechts met één andere rijder het gat aan het dichtrijden ben. Ik kan aansluiten omdat het kop groepje overeind komt. Ik blijf echter doorrijden en als ik omkijk rij ik 30 meter vooruit. Gelukkig besluit de rest van de kopgroep om toch door te rijden en met z’n zessen beginnen we aan een poging om het peloton op een ronde te zetten. Er komt nog een zevende rijder bij ons groepje en we naderen het peloton tot op 100 meter. Als ik van kop kom, want iedereen in het groepje doet “z’n werk”, verlies ik samen met een andere rijder de aansluiting. Het lukt de andere vijf om het peloton op een ronde te zetten terwijl wij van afstand toekijken. Ik besluit om niet op te geven en samen proberen we toch nog het peloton in te halen. De scheidsrechter geeft bij monde van de omroeper aan dat het peloton bij het ronde bord op zes mag gaan afsprinten. En als wij niet aansluiten geldt dat ook voor ons. En terwijl het peloton iets gas terug neemt on zich voor te bereiden op de sprint lukt het om het peloton bij te halen. Ik heb een ronde te pakken om het peloton, net op tijd, ook wij mogen doorrijden voor de finale. De sprint van het peloton kan ik aardig in het midden van het peloton volgen. Na de finish rij ik 30 meter achter vier van de zeven koplopers waarvan twee SC gouda leden. Ze rijden echter rustig aan, misschien wel opzettelijk, en al snel is de groep van zeven koplopers weer bij elkaar. Ik weet en voel dat alle andere sneller kunnen sprinten dan ik en ik maak me dan ook geen illusies. Toch kom ik juichend als 7de over de finish. Het is me gelukt om in een C2 marathon over 40 ronden een rondje te pakken op het peloton. Als ik langs de kant door iedereen wordt gecomplimenteerd met mijn prestatie, besef ik ook werkelijk wat ik voelde tijdens het schaatsen, het gaat heel erg goed! (ronde tijden)