Na een Burns Night op zaterdag was ik benieuwd hoe deze C2 marathon over 40 ronden zou verlopen. Bij een hal temperatuur van 11 graden was het zachte ijs zeker niet “mijn” ijs. De bochten vielen gelijk al tegen, het lukte me moeilijk om er op techniek door te komen. In het begin wordt er al flink door gereden en langzaam maar zeker zak ik steed verder naar achter in het peloton. Na de tussensprint rij ik moeite achteraan tussen de C1 rijders, die meerijden zonder aan de C1 wedstrijd deel te nemen. Ik weet en voel dan dat ik moet opgeven en na 21 roden stap ik van het ijs. Zo blijkt alweer dat whisky en Marathon schaatsen slecht samen gaan. ( ronde tijden )