Het was weer even geleden dat ik klaar stond voor een C2 marathon. Maar na een korte wintersport en schaats-rondjes rond het Goudse Stadhuis had er zeker weer zin in. Na een indukwekkende minuut stilte en een rustige loze ronde ter herinnering aan enkele dagen geleden plotseling overleden deelnemer van de C2, begon de wedstrijd. Direct was de rust verdwenen en werd er in een strak tempo gereden. Regelmatig probeerde er iemand te ontsnappen aan het peloton, maar het lukt niet om te ontsnappen. Na de eerste helft rij ik vooral achterin en probeer te overleven. Regelmatig vallen er gaten in het peloton die ik vaak dicht achter een andere rijder en soms zelf dicht rij. Als ik zie dat enkele clubgenoten voortijdig afstappen geeft het me de extra opleving die ik nodig heb om bij het peloton te blijven. Als de eindsprint begint zit ik nog bij de eerste twintig, maar in de laatste 200 meter wordt ik nog door enkele schaatsers voorbij gereden en eindig ik als 22ste. (ronde tijden)