Vol goede moed maar met het Goudse Whisky Festival nog in de benen, sta ik klaar voor 45 ronden. Al snel na het vertrek heb ik het gevoel dat het peloton in een hoog tempo rijdt. Achterin rijden is niet verstandig maar de eerste 10 ronden kan ik niet anders. Dan gaat het langzaam beter en lukt het om wat naar voren te gaan. Als ik na 17 ronden eindelijk een goede snelle bocht rijd, komt mijn standbeen in een scheur in het ijs, val ik en glij ik in de luchtkussens. Als ik weer sta is het peloton al 100 meter verder een weet ik dat het afgelopen is. Terwijl ik dat bedenk, komt het peloton alweer door de bocht en er schuift weer een rijder over het ijs. Na nog meer schuivers besluit de wedstrijdleiding pylonen te plaatsen om de bocht te vergroten zodat de diepe scheur in het ijs vermeden kan worden. Voor mij is het te laat maar ik denk achteraf dat het nog een hele opgave geweest zou zijn om de 45 ronden vol te maken. ( ronde tijden )