Snel nog even het eerste ijs aangeraakt in Dordrecht afgelopen donderdag, anders zou deze marathon over 30 ronden mijn eerste slagen op het ijs zijn en dat was vorig jaar minder goed bevallen, zeker in de bochten. De opkomst is in de C2 groot en met die grote groep schaatsers, met verplichte helm, begin ik aan de marathon. Tot aan de tussensprint bij ronde 16 blijf ik midden in het peloton rijden. Ik kan de versnellingen goed bijhouden en het lukt me om na de tussensprint steeds verder voorin te gaan rijden. Enkele ronden voor de finish is er een klein groepje rijders aan het peloton ontsnapt. Ik zie iemand versnellen waarvan ik weet dat hij de laatste ronden goed kan doorrijden. Ik blijf in zijn slag en we rijden weg van het peloton naar het ontsnapte groepje waarvan er nog drie bij elkaar rijden. De andere halen we langzaam maar zeker in. Ik schrijf “we” maar ik zit tot aan de finish achter die ander, achteraf had ik misschien de laatste bocht nog voorbij mijn “hulp naar voren” kunnen rijden maar met de vijfde plek ben ik heel tevreden. (ronden tijden)