Behalve dat dit keer het aantal SC Gouda deelnemers bij de C2 een “all time high” van 10 bereikte, werd de wedstrijd dit keer over maar liefst 70 ronden verreden. Onmiddellijk na de loze ronde vloog het tempo omhoog. Ronde twee bleek achteraf het snelste rondje van de wedstrijd. Gelukkig besloot het peloton na ongeveer 15 ronden het wat rustiger aan te doen. Prompt ontsnapte er enkele rijders aan het peloton waaronder de twee klassement leiders. Uiteindelijk lukt het 3 rijders een rondje in te halen. De 2 premie sprints zorgden in het midden van wedstrijd nog voor enkele versnellingen. 15 ronden voor het eind kreeg ik tijdens een valpartij van twee ongelukkigen een duw waardoor ik enigszins mijn linker enkel verzwikte maar gelukkig bleef staan en achter in het peloton kon bijkomen van de schrik. In de laatste 10 ronden luisterde ik aandachtig naar de omroeper en zoals verwacht werd er omgeroepen dat het peloton bij het rondebord op 6 de bel zou krijgen om af te sprinten. Ik wist me aardig voorin te rijden en op de laatste meter reed ik nog iemand voorbij, dat was me al lang niet meer gelukt. Uiteindelijk een 13de plek, en zoals ik twitterde “65 ronden: moe maar voldaan”. (rondetijden)