Ook dit keer weer veel rijders uit Gouda en omstreken, die deelnemen aan de marathon. Vooral bij de C2 waar ik rij zijn het er veel. Als de maraton van start gaat, blijkt de snelheid niet al te hoog te liggen en is het allemaal makkelijk bij te houden. Normaal moet ik enkele keren herstellen van versnellingen, dit keer heb ik het alleen 10 ronden voor het einde moeilijk. Een gevaarlijk moment, omdat dan het positioneren voor de onvermijdelijke eindsprint begint. Gelukkig ben ik 5 ronden voor het einde weer aardig OK en zoek ik naar de sprinters in het peloton. Mee versnellen met iemand waarvan je weet dat die een goede eindsprint heeft is een tactiek die goed werkt, mits je ‘m bij kan houden natuurlijk. Het mee versnellen lukt niet echt en tot overmaat van ramp verliest er iemand in de een na laatste bocht naast me z’n evenwicht, weet te blijven staan maar vliegt wel bijna de bocht uit. Ik wordt mee naar “buiten” gereden en verlies zo een positie of 10, maar erger: snelheid. Het lukt me nog net om 20e te worden, vlak voor een clubgenoot en achter 2 andere clubgenoten. (ronde tijden).