Ook dit keer rijden de C1 en de C2 samen wat betekend dat de kans groot is dat ik de eerste 45 ronden kan blijven schaatsen. En inderdaad, na de start rij ik achterin tussen de andere C1 rijders “rustig” 45 rondjes. Natuurlijk zijn er enkele korte versnellingen nodig als er C2 rijders achterop raken en een gat laten vallen. Als we dan daarna aan de 20 ronden met een kleine groep C1 beginnen gaat het tempo omhoog. Een rijder weet een ronde in te lopen, maar ik heb dat pas door als ie achteraan de het peloton weer aansluit. Ik rij namelijk constant achterin, laat af en toe een gaatje vallen en rij het iedere keer weer dicht met de gedachte “dit is de laatste keer”. En dan wordt er omgeroepen “het peloton gaat afsprinten bij het rondenbord op drie”. Ik zie dat het bord al op vier staat en weet dat ik deze marathon ga finishen. Door het kleine peloton kom ik als achtste achteraan over de finish.