Met het voornemen om dit keer nog meer vooraan het peloton een rol van betekenis te spelen, sta ik klaar voor de start van de 50 ronden. Mijn spieren voelen niet echt soepel, maar na een ronde of 10 is dat gevoel weg en kan ik inderdaad mee voorin het peloton. Zelfs kan ik mee met enkele ontsnappingspogingen maar die draaien allemaal uit op niets. Door een val ligt iemand stil op het ijs en dus wordt de wedstrijd geneutraliseerd. Als alles OK blijkt, moeten we weer bij de start verzamelen en aan de andere helft van de wedstrijd beginnen. Door de pauze ben ik aardig uit mijn ritme en het duurt dan ook even voor ik weer lekker rij. Maar ook de tweede helft van de wedstrijd rij ik veel voorin en probeer mee te doen met ontsnappingspogingen. Als er eindelijk een aardig groepje weg is en ik rij er bij, komt toch iedereen weer overeind en het peloton sluit weer aan. Als de omroeper aankondigt dat er bij het ronden-bord op 3 zal worden gebeld voor het peloton rij ik op een niet al te gunstige positie. Moe van de strijd voorin besluit ik nog heel even te wachten voor ik echt naar voren rij. Een foute keuze, rijders die toch niet met de sprint meedoen rijden in de weg en onder tussen komen er een groot aantal rijders wel mij voorbij. Als ik eindelijk ruimte heb om te sprinten rijden er al zoveel rijders voor mij dat ik slecht als 27ste eindig. Tevreden met de strijd die ik heb geleverd maar jammer van het eindresultaat. (ronde tijden)